زمان مطالعه11 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
پامرانین یه نژاد سگ همراه کوچیک از منطقه پامرانیا در اروپاعه که به خاطر اندازه جمع و جور، پوشش مویی دو لایه کرکی و طبیعت پر شور خودش شناخته میشه. این سگ ها خیلی پر انرژی و باهوشن و اغلب رفتاری با اعتماد به نفس و کنجکاو از خودشون نشون میدن.
در حالی که پامرانین ها خیلی کوچیکن و فقط ۳ تا ۷ پوند وزن دارن، از یه سگ اشپیتز بزرگ آلمانی منشا گرفتن.
پامرانین ها در رنگ ها و طرح های مختلفی وجود دارن و برای حفظ پوشش مویی جذابشون نیاز به مراقبت و نظافت منظم دارن. این سگ ها حیوانات خانگی دوست داشتنی و وفاداری هستن، اما ساختار کوچیک و شکننده اونا نیاز به رسیدگی و نظارت دقیق، به ویژه در مواجهه با کودکان و حیوانات بزرگتر داره.
خلق و خوی پامرانین ها اینجوریه که اغلب به عنوان سگ هایی نترس، سرزنده، جسو و پرشور توصیف میشن. این سگ های کوچیک کرکی به طور طبیعی کنجکاو و مشتاق کاوش و تعامل با محیط اطراف هستن. حالت هوشیار، چشم های درخشان و گوش های شاداب اونا ظاهری دوست داشتنی و کنجکاو بهشون می بخشه. اگرچه این سگ ها شجاع توصیف میشن، اما به سرپرست های خودشون خیلی وفادار هستن و کاملا مهربونن. مثل سایر نژادها، اجتماعی شدن و آموزش زود هنگام برای این نژاد ضروریه.
نکته ای که باید راجع به این نژاد خیلی بهش توجه بشه اینه که پامرانین ها به پارس کردن زیاد معروفن.
اگه قصد دارین یه سگ پامرانین رو به خونه بیارین، توصیه میشه که به جای خرید، این سگ ها رو به سرپرستی بگیرین. با این حال، اگه تصمیم به خرید یه توله سگ نژاد پامرانین دارین، انتخاب یه پرورش دهنده معتبر بسیار مهمه. تحقیقات کاملی انجام بدین تا اطمینان حاصل بشه که پرورش دهنده از شیوه های اخلاقی پیروی می کنه و رفاه سگ های خودشو در اولویت قرار میده.
پرورش دهنده های معتبر پامرانین سلامت و خلق و خوی سگ های خودشونو در اولویت قرار میدن، غربالگری های بهداشتی لازم رو انجام میدن و محیطی پرورشی رو برای توله سگ ها فراهم می کنن. این رویکرد فعال تضمین می کنه که یه توله سگ سالم و شاد رو به خونه میارین و در عین حال از شیوه های پرورشی غیر اخلاقی جلوگیری میکنین.
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
پامرانین ها در استان پامرانیای اروپا از نژادهای باستانی اشپیتز در کشورهای شمالی دور توسعه یافتن. نزدیکترین خویشاوندان پامرانین ها اشپیتز آلمانی، سگ اسکیموی آمریکایی، ساموئید و سایر اعضای گروه سگ های اشپیتز یا شمالی هستن که همه اونا با سرهای گوه ای شکل، گوش های تیز و پوشش پشمالوی ضخیم مشخص میشن. پامرانین های اولیه تا ۳۰ پوند وزن داشتن.
افراد برجسته ای که گفته میشه سگ های نوع پامرانین دارن عبارتند از مارتین لوتر، الهیدان، که پامری به نام بلفرلین داشت که اغلب توی نوشته هاش بهشون اشاره می کرد. میکل آنژ، نیوتن و موتزارت هم از افرادی مشهوری هستن که سگ نژاد پامرانین داشتن.
در سال ۱۷۶۱، زمانی که سوفی شارلوت، شاهزاده خانم ۱۷ ساله مکلنبورگ-اشترلیتز با شاهزاده انگلیسی که قرار بود پادشاه جورج سوم بشه، ازدواج کرد، پامرانین ها به انگلستان منتقل شدن.
اگرچه این سگ ها توی محافل سلطنتی محبوب بودن، اما نژاد جدید مورد توجه عموم قرار نگرفت. همه این ها در زمان سلطنت نوه ملکه شارلوت، یعنی ملکه ویکتوریا تغییر کرد. ملکه ویکتوریا در طول ۶۴ سال زندگیش به عنوان ملکه انگلستان، بیش از ۱۵ نژاد مختلف سگ پرورش داد. در سال های آخر عمرش، به طور ویژه به پامرانین علاقه داشت، که اولین بار در سال ۱۸۸۸ در سفر به ایتالیا این نژادو دید. امروزه بسیاری بر این باورن که او الهام بخش پرورش پامرانین های کوچیکتر ملکه ویکتوریا بود.
ویکتوریا اونقدر پامر هاشو دوست داشت که در حالی که در حال مرگ بود، درخواست کرد که پامر مورد علاقه اش (به نام توری) رو به بالینش بیاورن.
پامرنین های اولیه عمدتا سفید، سیاه، شکلاتی یا آبی بودن، اما پس از اینکه یه سگ نارنجی در دهه ۱۹۲۰ شروع به برنده شدن در نمایش های سگ کرد، دامنه رنگ ها گسترش یافت. محبوبیت پامر ها در سراسر اقیانوس اطلس گسترش یافت. در سال ۱۸۸۸، یه پامرانین به نام دیک اولین پوم بود که وارد کتاب گل میخ باشگاه لانه آمریکایی (AKC) شد.
در سال ۱۸۹۲، اولین پامر توی یه نمایش سگ توی نیویورک وارد شد. پس از اینکه AKC این نژاد رو در سال ۱۹۰۰ به رسمیت شناخت، پامرانین ها به سرعت توی ایالات متحده محبوبیت پیدا کردن. در سال ۱۹۰۹، پامرانین آمریکایی به عنوان یکی از اعضای باشگاه AKC پذیرفته شد. در اواسط قرن، پامر ها یکی از محبوب ترین نژادهای سگ توی آمریکا بودن. امروزه اونا در بین ۱۴ نژاد و گونه ثبت شده توسط AKC توی رتبه ۱۴ قرار دارن.
بسیار مهربون و وفادار هستن و دوست دارن همیشه با شما باشن.
پامرانین ها اضطراب جدایی دارن و اگه مورد توجه کافی نباشن این اضطراب براشون بیشتر میشه پس اصلا دوست ندارن تنها بمونن.
این سگ به علت داشتن جثه کوچیک توی بازی با بچه ها معمولا در معرض خطر قرار داره.
هوش بسیار بالا و یادگیری خوبی دارن. آموزش دادن به این نژاد از سن کم ضروریه و چون هوش بالایی داره نیاز به فعالیت ذهنی داره.
این سگ ها شجاع و بی باک هستن.
پامرانین ها سگ های نگهبان مناسبی هستن؛ به دلیل اینکه در مقابل هر چیزی که براشون نا آشنا یا غیر طبیعیه شروع به پارس کردن میکنن.
شما باید از سنین ابتدایی نسبت به آموزش توله سگ پامرانینتون اقدام کنین تا رفتارهای ناپسند مثل پارس کردن رو از سرش بندازین. اگه دنبال یه مربی خوب برای آموزش سگت هستی روی لینک کلیک کن!
بهداشت مو: پامرها با وجود موی زیادی که دارن ولی نسبت به سایر نژادها ریزش موی قابل توجهی ندارن.
با این حال شانه زدن حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته برای اونا لازمه.
موقع انجام این عمل بدن رو بررسی کنین که دچار زخم، قرمزی و … نشده باشه.
استحمام : تا وقتی که از شامپو و نرم کننده استفاده می کنین، هر زمان که بخواین می تونین اونا رو حموم کنین؛ اما به طور طبیعی هفته ای یک بار میتونه تایم خوبی برای استحمام پت شما باشه.
بهداشت دندان ها: امکان ابتلا به عارضه های دندانی در پامرانین ها وجود داره و برای حل کردن این مشکل حداقل هفته ای یک بار یا در حالت ایده آل هر روز دندان های اونارو مسواک بزنین.
بهداشت ناخن: هر موقع که حس کردین ناخن های پت بلند شده و صدای کشیده شدن یا برخورد اونارو به زمین شنیدین ناخناشو کوتاه کنین. همچنین این کار باعث میشه که موقعی که سگ برای خوشامد گویی به سمت شما می پره آسیب نبینین.
سگ ها به پاهاشون حساسن، از زمان تولگی پنجه های اونارو مداوم مورد بررسی قرار بدین تا به این کار عادت کنن.
گوش های اونا باید بوی خوبی بده و جرم زیادی توی اونا وجود نداشته باشه.
چشم ها رو مورد بررسی قرار بدین؛ باید کاملا شفاف و بدون قرمزی یا ترشح باشن.
این سگ ها مثل سایر سگ های عروسکی مستعد ابتلا به افت ناگهانی قند خونن. به همین علت غذای اونا باید در ۳ یا ۴ وعده کوچیک به اونا داده بشه.
غذا باید با کیفیت و سرشار از پروتئین و مواد مغذی باشه.
تغییر غذا باید به مرور اتفاق بیفته. از حجم غذای قدیمی به مرور کم کنین و به حجم غذای جدید اضافه کنین تا پت شما دچار ناراحتی معده نشه.
ظرف غذا رو بسیار بزرگ انتخاب نکنین تا وعده ها بسیار کم به نظر نرسن.
میدونستی میتونی یه رژیم غذایی اختصاصی برای سگت داشته باشی؟ اگه میخوای بیشتر راجع به این موضوع بدونی کلیک کن!
میزان فعالیت اونا نسبت به سایر سگ ها متوسطه و از چند نوبت پیاده روی و بازی کوتاه مدت لذت خواهند برد. به طور میانگین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه پیاده‌روی می تونه برای اونا مفید باشه.
عاشق بازی کردن هستن و به سرعت حوصلشون سر میره. به اونا اسباب بازی بدین؛ خصوصا اسباب بازی هایی که اونارو به چالش بکشه.
یاد دادن مهارت به اونا هم برای شما و هم پت جذاب خواهد بود. اون می بینه که در مرکز توجهه و لذت میبره. این راهی عالی برای تقویت ارتباط و فراهم کردن امکان بازی و فعالیت ذهنی برای اون هاست.
سعی کنین زمان جلسات آموزشی اونا کوتاه مدت و جذاب باشه و اگه کاری رو درست انجام دادن اونارو تشویق کنین.
سازگاری با سگ ها: پامرانین ها با سگ های کوچیک رابطه خوبی دارن. اونا نمیدونن که اندازه کوچیکی دارن به همین دلیل در مقابل سگ های بزرگ کم نمیارن که این براشون میتونه خطرناک باشه.
سازگاری با گربه ها: با گربه ها و حیوانات دیگه بسیار سازگارن؛ خصوصا اگه با اونا ها بزرگ شده باشن.
سازگاری با محیط: با محیط آپارتمان سازگاری خوبی برقرار میکنن و از این لحاظ انتخاب خوبی برای اپارتمان هستن.
سازگاری با افراد: با آشناها بسیار مهربون ولی به افراد ناشناس حساس و مشکوکن و امکان داره بیش از حد پارس کنن.
منبع: dogtime
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
