زمان مطالعه11 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
نژاد سامویید یه نژاد سگ کاری با سایز متوسطه که یه زمانی سگ همراه ارزشمندی برای مردم سامویید در شمال غربی سیبری بود. سگ های سامویید برای شکار، حمل سورتمه، حمل و نقل کالا و گرم کردن صاحب های خودشون با خوابیدن بالای سر اونا در شب استفاده می شد. درسته که این ها یه نژاد کاری و قوی محسوب میشن اما همیشه رفتارشون دوستانست و از طرفی ملایم و متعهد هستن.
ساموید با عضلات توسعه یافته، دم فرفری و چشمای تیره بزرگش، یه سگ قابل توجهه که ۴۸ تا ۶۰ سانتی متر در ایستاده از ناحیه شونه و ۲۲ تا ۲۷ کیلوگرم وزن داره. اونا اغلب می تونن به دلیل پوشش مویی سفید کرکی خودشون که نیاز به برس کشیدن و نگهداری زیادی داره، بسیار بزرگتر به نظر برسن.
علاوه بر ریزش شدید موهاشون، سرپرست های این حیوان خانگی باید بدونن که سامویید ها بسیار پر سروصدا هم هستن. در حالی که بستگان شمالی اونا، یعنی هاسکی های سیبری، ممکنه بیشتر مستعد ابتلا به صداهای منحصر به فرد مثل زوزه کشیدن باشن. از سوی دیگه، ساموییدها به پارس کردنشون معروفن. این پارس کردن اغلب می تونه بسیار بلند باشه. اگه به دنبال یه سگ اروم هستین، بهتره نژادهای دیگه سگ بزرگ رو مد نظر قرار بدین.
در کنار لبخند سامی، یه ویژگی بسیار مشخصی که وجود داره، داشتن پوشش سفید و بسیار ضخیم بدن ساموییده.
توی فصل زمستون انقدر این پوشش مویی متراکمه که پوست زیر اون قابل مشاهده نیست. از طرفی این به این معنیه که در فصل بهار ریزش شدید موها دیده میشه.
بعضی ها موها و پشم های سامویید رو میریسن، میبافن و باهاش لباس های گرم درست میکنن.
پوشش سفید و کرکی سامویید بسیار زیباعه اما برای حفظ اون نیاز به آراستگی داره.
ریزش موهای سامویید سالی یک یا دو باره و توی فصل ریزش باید موهای سگتون رو شونه کنین و به علت ریزش مو خونتون رو جارو بزنین.
سرپرست های پت باید به شانه کردن سامویید اهمیت بدن تا از گره خوردن موها، بهم ریختگی و ژولیدگیشون جلوگیری کنن. همونطور که شاید حدس زده باشین، در فصل ریزش، موهای سفید سامویید توی کل خونه، روی مبل ها، حیاط و لباس های شما پخش میشه و داشتن یه سگ سامویید آراسته میتونه سخت باشه.
با اینکه این سگ باهوشه و رابطه دوستانه ای با همه داره اما میتونه سرپرست خودش رو به چالش بکشه. به طوری که میتونه یه سگ پرحرف و پر سروصدا باشه و به وسیله زوزه کشیدن یا پارس کردن علاقه یا مخالفت خودشو ابراز کنه.
بهتره که سامویید رو به انجام کاری مشغول کنیم وگرنه رفتارهای آزاردهنده و آسیب رسانی مثل کَندن زمین، پرش از حصار، قرار گرفتن توی زباله ها یا جویدن کفش ها از خودش بروز میده.
این نژاد غریزه شکار قوی ای داره، بنابراین مقاومت کردن در برابر تعقیب سنجاب، خرگوش و حتی گربه براش دشواره؛ حتی اگه به خوبی آموزش دیده باشه. از طرفی خود آموزش سامویید چالش برانگیزه.
این نژاد باهوشه و به سرعت یاد میگیره، اما شما باید با رویکرد مناسب بهش آموزش بدین. حواستون باشه که با تکرار زیاد خستش نکنین. تمریناتی که باعث افزایش چالاکی و ردیابی و تمرینات فکریه برای سامویید مناسبه.
خصوصیت مهم این نژاد اینه که دوست نداره بیکار بشینه و باید اونو با پیاده روی، بازی کردن، گردش و ورزش های مخصوص سگ فعال نگه دارین.
لبخند سامویید، روحیه دوستانه و خوش اخلاقش رو نشون میده و بچه ها رو بطور ویژه ای دوس داره.
علاقه این سگ ها به انسان احتمالا از ارتباطش با مردم سامویید یا همون ننتسکی (ساکن کشور روسیه) که هزاران سال پیش این نژاد رو در شبه جزیره تایمیر سیبری پرورش دادن ناشی میشه.
سگ ها سورتمه هارو میکشیدن، گوزن های شمالی رو به گله میبردن، شکار میکردن و مراقب مردم سامویید بودن و با اون ها زندگی میکردن، با بچه ها بازی میکردن و به گرم نگه داشتن اونا در آب و هوای سرد کمک میکردن.
سامویید در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ از سیبری خارج شد تا سورتمه سفرهای قطبی از جمله سفر ارنست شاکلتون رو حمل کنه.
اونا در طول این سفر سختی های زیادی رو متحمل میشدن و فقط سگ های قوی تر زنده میموندن.
ملکه الکساندرا خیلی به این نژاد علاقه مند بود و بسیاری از سگ‌های انگلیسی و آمریکایی امروزی در پرورشگاه های ملکه به دنیا اومدن.
اولین استاندارد این نژاد در انگلستان و در سال ۱۹۰۹ به تصویب رسید.
برای دسترسی به تمام مطالب وتوریا کلیک کن!
مثل بقیه ی سگ ها سامویید هم در جوانی به اجتماعی شدن و قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات نیاز داره.
معاشرت بیشتر این سگ ها به شما کمک میکنه تا بتونین توله سامویید رو در آینده به عنوان سگی عالی پرورش بدین.
سامویید ها به طور کلی سالمن اما مثل همه نژادهای دیگه مستعد ابتلا به بیماری های خاصی هستن.
سامویید فعال و پر جنب و جوشه و خیلی مناسب آپارتمان نیست. خونه ای با یه حیاط بزرگ و محصور شده و دارای امنیت بهترین انتخاب برای ساموییده.
از اونجا که سامویید یه سگ کاریه، به اتاق نیاز داره تا بازی و ورجه ورجه کنه.
سامویید رو با آموزش مداوم و ورزش های مخصوص سگ از نظر ذهنی به چالش بکشین تا حوصلش سر نره.
بهش اجازه بدین تا اونقدر فعالیت کنه که خسته بشه؛ وگرنه برای سرگرم کردن خودش به حفر کردن، فرار یا جویدن رو میاره.
موقعی که توی محیط عمومی با سامویید هستین از قلاده استفاده کنین تا نتونه دنبال حیوانات دیگه بدوه.
سامویید دوست داره که برف بازی کنه و توی شرایط آب و هوایی سرد نگهداری بشه و بخاطر داشتن پوشش ضخیم ممکنه به گرما حساس باشه؛ پس توی روزهای گرم از فعالیت زیادش جلوگیری کنین و سعی کنین صبح زود یا عصر که هوا خنک‌تره ببرینش بیرون و داخل خونه جلوش پنکه بذارین.
مثل بقیه نژادهای بزرگ، سامویید بین ۴ تا ۷ ماهگی به سرعت رشد میکنه و این باعث میشه که مستعد اختلالات استخوانی بشه.
یه رژیم غذایی با کیفیت و کم‌کالری میتونه مناسب باشه و از رشد سریع ساموییدها جلوگیری میکنه.
تا زمانی که سگ شما دو سالش نشده و مفاصلش کامل شکل نگرفته اجازه ندین که بار حمل کنه یا روی سطوح سخت بدوه و بازی کنه و از ارتفاع بپره. بازی کردن روی چمن میتونه براش مناسب باشه.
مسئله مهم دیگه در تربیت سامویید، معاشرت های اجتماعیه و اگه در سنین کم این آداب رو یاد نگیره ممکنه در آینده ترسو بشه.
مقدار روزانه توصیه شده: ۱/۵ تا ۲/۵ فنجان غذای خشک با کیفیت بالا در ۲ وعده
توجه: میزان غذای سگ بالغ شما به اندازه، سن، متابولیسم، ساختار بدن و سطح فعالیت بستگی داره. هرچی کیفیت غذا بیشتر باشه، مقدار کمتری ازش نیازه تا به سگ داده بشه.
توله سگ سامویید به رشد آهسته و ثابت نیاز داره.
اونا به رژیم غذایی با‌کیفیت و میزان ۲۲ تا ۲۴ درصد پروتئین و ۱۲ تا ۲۵ درصد چربی احتیاج دارن.
سامویید به خانوادش و بچه ها خیلی وابستست. سرپرست بالغ سامویید باید به رفتار سگ و کودکان نظارت داشته باشه. به بچه هاتون یاد بدین که از برداشتن غذای سگ پرهیز کنن.
سامویید از معاشرت با سگ‌های دیگه هم لذت میبره.
برای همزیستی سامویید با گربه ها و سایر حیوانات نیاز به آموزش، معاشرت و معرفی مناسبه.”
منبع: dogtime
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
