نژاد مین کوون یه نژاد گربه ی بومی ناحیه ی نیوانگلنده که اهل ایالت مینه .
اولین چیزی که احتمالاً توجهتون رو جلب می کنه، اینه که مین کوون ها بزرگن؛ واقعاً بزرگ! در واقع، رکورد بلندقدترین گربه ی خونگی جهان متعلق به یک گربه از نژاد مین کوونه که بیشتر از ۱۲۰ سانت طولشه!!
اما این بچه گربه ها چیزای قابل توجه تری از اندازشون هم دارن. اونا خیلی محتاج محبت نیستن، سازگارن و غریزه شکار خودشونو حفظ کردن. اگه می تونین تعداد زیادی گربه رو اداره کنین، این بچه گربه می تونه یه مکمل عالی برای خانواده شما باشه.
تاریخچه نژاد مین کوون
همون طور که از اسمش پیداست، نژاد مین کوون از مین، در اوایل قرن نوزدهم میاد. اونا یه نژاد طبیعی هستن و منشأ اونا کمی شناخته شده ست. یسریا میگن که وایکینگ‌ها اونا رو قرن‌ها قبل از اینکه کلمب اقیانوس آبی رو پیموده باشه، به آمریکای شمالی آوردن. یسری دیگه میگن که اونا نوادگان گربه های مو بلند متعلق به ماری آنتوانت هستن که پیشاپیش ملکه محکوم به فنا که امیدوار بود به اونجا فرار کنه به آمریکا فرستاده شدن. کاپیتان های دریایی ممکنه گربه های مو بلند رو به خونه آورده باشن و بعدش با گربه های مو کوتاه محلی جفت گیری کرده باشن. از یه چیز مطمئنیم – نژاد مین کوون نتیجه جفت گیری بین یک گربه و یک راکون نیست، حتی اگه پوشش قهوه ای رنگ و دم حلقه ای پشمالوی اونا این غیرممکن بودن بیولوژیکی رو نشون بده. با این حال، شباهت اینه که چگونه گربه ها قسمت “Coon” نام خودشون رو به دست آوردن. در واقع مین کون هایی که کت قهوه ای رنگی نداشتن مین شاگز نامیده میشدن.
اولین اشاره منتشر شده به نژاد مین کوون مربوط به سال ۱۸۶۱ است و در مورد یک گربه سیاه و سفید به نام کاپیتان جنکس از نیروی دریایی بود. یک مین کوون ماده در سال ۱۸۹۵ در یک نمایش گربه در مدیسون اسکوئر گاردن به عنوان بهترین گربه انتخاب شد. در بوستون و نیویورک، نمایشگاه گربه‌سانان خونگی از نمایشگاه‌های محبوب بود و زمانی که انجمن طرفداران گربه در سال ۱۹۰۸ تشکیل شد، پنجمین گربه‌ای که ثبت‌نام کرد، یک گربه مین کوون به نام مولی باند بود. اما هجوم گربه‌های سیامی پر زرق و برق ایرانی و عجیب و غریب از انگلستان در اواخر قرن، پایان محبوبیت مین کوون برای حدود پنج دهه بود. در دهه ۱۹۶۰ همه چیز رو به بهبودی رفت و انجمن پرورش دهندگان و طرفداران نژاد مین کوون در سال ۱۹۶۸ تشکیل شد. امروزه این گربه های بزرگ و زیبا جزو محبوب ترین نژادهای جهان هستن. اما اون چه که واقعاً مهمه ، اینه که اونا گربه رسمی ایالت مین هستن.
اندازه نژاد مین کوون
همونطور که گفتیم نژاد مین کوون یه نژاد بزرگه. بیشتر مین کوون ها ۴ تا ۸ کیلو وزن دارن – نرها بزرگترن و بعضیاشون تا ۱۰ کیلو یا بیشتر هم میرسن. این نژاد تا سن سه تا پنج سالگی به اندازه کامل خودش میرسه.
شخصیت نژاد مین کوون
مین کوون خوش اخلاق و مهربونه و به خوبی با بسیاری از سبک های زندگی و شخصیت ها سازگاره. اونا دوست دارن با مردم باشن و عادت دارن دنبالتون راه بیفتن، اما خیلی وابسته نیستن. وقتی شما اونارو رو به طرف خودتون هدایت می کنین، از دریافت توجه خوشحال می شن، اما اگه مشغله دارین، فقط به کارهای شما نظارت می کنن. اگه دری رو روشون ببندین، صبورانه منتظر می مونن تا شما متوجه اشتباه خودتون بشین و اجازه بدین وارد بشن. اونا معمولاً گربه لوسی نیستن، اما دوست دارن در نزدیکی شما باشن.
اونا همچنین مهارت شکار خودشونو به عنوان یه موش گیر حرفه ای حفظ کردن. هیچ جونده ای تو خونه ای که مین کوون درش زندگی می کنه اسایش نخواهد داشت. حتی اگه هیچ موشی برای تعقیب وجود نداشته باشه، با تعقیب اسباب‌بازی‌ها و گرفتن اونا با پنجه‌های بزرگ خودشون مهارت‌هاشونو حفظ می‌کنن. یه مین کوون همچنین از بازی کردن لذت می بره و توپ های کوچیک، اسباب بازی ها بخوبی سرگرمش میکنه. اونا می توونن مثل هر گربه ای بالا برن اما معمولا ترجیح میدن روی سطح زمین بمونن. درضمن بسیار هم باهوشن و با خوشحالی ترفندهایی رو یاد می گیرن یا با اسباب بازی های پازلی بازی می کنن که مغز اونا رو به چالش می کشه.
مین کوون ها حتی تا بزرگسالی مثل یه بچه گربه از بازی لذت می برن. به خصوص نرهاشون بیشتر مستعد رفتار احمقانه و بامزه هستن. ماده ها باوقارترن.
این نژاد هر درخواستی رو نه با صدا و آواز ،بلکه با صدای جیرجیر و اینجور صداها به شما می فهمونه.
اگه میخوای بقیه ی نژاد های گربه رو هم بشناسی کلیک کن!
سلامتی
هم گربه‌های نژاددار و هم گربه‌های نژاد میکس، مشکلات سلامتی متفاوتی دارن که ممکنه ماهیت ژنتیکی داشته باشن. مشکلاتی که ممکنه روی گربه ی نژاد مین کوون تأثیر بذاره شامل موارد زیره:
دیسپلازی لگن: که در موارد شدید می توونه باعث لنگش بشه.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک: نوعی بیماری قلبی که در مین کوون ها به ارث می رسه. یک آزمایش مبتنی بر DNA برای شناسایی گربه‌هایی که حامل یکی از جهش‌های عامل بیماری هستن، در دسترسه.
بیماری کلیه پلی کیستیک: یک بیماری کلیوی ارثی با پیشروی آهسته ست که می توونه منجر به نارسایی کلیه بشه.
آتروفی عضلانی نخاعی: یک اختلال ژنتیکیه که بر عضلات اسکلتی تنه و اندام ها تأثیر میذاره. آزمایشی برای شناسایی ناقلین و بچه گربه های مبتلا وجود داره.
مراقبت و نگهداری نژاد مین کوون
علیرغم بلندی پوشش مویی، نژاد مین کوون بافتی ابریشمی داره که اگه مرتباً اونو مرتب کنین، به راحتی مات نمی شه. برای از بین بردن موهای مرده و پخش چربی پوست به راحتی با دو بار شانه کردن در هفته ازش مراقبت میشه. ابزارهای مفید نظافت شامل یه شانه از جنس استیل ضد زنگ برای از بین بردن گره ها و چیزی که بهش “چنگک نظافتی” میگن تا لایه زیرین مرده رو بیرون بیاره، که در صورت عدم برداشتن این لایه، باعث گره خوردن موها میشه. به آرومی از این وسیله، مخصوصا در ناحیه شکم و دم استفاده کنین.
مین کوون ها صبور هستن، اما از کشیدن موهاشون خوششون نمیاد. دم رو چک کنین تا اگه تکه هایی از مدفوع به مو چسبیده باشه ،اونو با دستمال مرطوب بچه پاک کنین. مین کوون را در صورت نیاز حموم کنین، که می توونه هر چند هفته تا چند ماه یکبار باشه. اگر پوشش موییشون چرب باشه یا مات به نظر برسه، یعنی نیاز به حمام کردن داره.
برای جلوگیری از بیماری پریودنتال، دندان ها رو مسواک بزنین. بهداشت روزانه دندان بهترین کاره، اما در هرصورت مسواک زدن هفتگی بهتر از هیچیه. ناخن ها رو هر دو هفته یکبار کوتاه کنین.
گوشه های چشم رو با یک پارچه نرم و مرطوب پاک کنین تا ترشحات از بین بره. برای هر چشم از یک قسمت جداگانه از پارچه استفاده کنین تا در معرض خطر انتشار عفونت نباشه.
هر هفته گوش ها رو چک کنین. اگر کثیف به نظر می رسن، اونارو با یه پنبه یا پارچه مرطوب نرم که با مخلوط ۵۰-۵۰ سرکه سیب و آب گرمه پاک کنین. از استفاده از سواب های پنبه ای که می توونه به داخل گوش آسیب برسونه، خودداری کنین.
ظرف خاک نژاد مین کوون رو کاملا تمیز نگه دارین. گربه ها در مورد بهداشت ظرف خاکشون بسیار حساسن و یه ظرف خاک تمیز به تمیز نگه داشتن موهاشون هم کمک می کنه.
بهترین کار اینه که یه گربه مین کوون رو فقط در داخل خونه نگه دارین تا از اونا در برابر بیماری هایی که توسط گربه های دیگه منتشر میشه، حملات سگ ها و سایر خطراتی که گربه هایی که به بیرون از خونه میرن، مثل برخورد با ماشین، حفظ کنین. مین کوون هایی که به خارج از منزل میرن در معرض خطر دزدیده شدن توسط اونایی هستن که دوست دارن چنین گربه زیبایی رو بدون پرداخت هزینه داشته باشن.
رنگ پوشش مویی و گرومینگ
نژاد مین کوون گربه ای بزرگ با موهایی صاف و پشمالوعه که به نظر می رسه در هر شرایط آب و هوایی می توونه یک روز کامل رو در مزرعه بگذرونه. در واقع، اونا دقیقاً برای چنین کارهایی در آب و هوای خشن مین ساخته شدن، و استاندارد نژاد اونا منعکس کننده میراث اوناس و نیاز به گربه ای با جثه متوسط تا بزرگ با بدنی متناسب و عضلانی و سینه پهن داره. نژاد مین کوون دارای پاهای قابل توجهی با طول متوسط و پنجه های بزرگ و گرده که به خوبی با پشم پوشیده شده تا توی زمستون به عنوان کفش برفی عمل کنه.
موهای پرپشتش روی شانه‌ها کوتاه‌تر، روی شکم و قسمت بالایی پاهای عقب بلندتره. یه دم بلند پشمالو هم داره که برای تشکر تکونش میده. یک سر با عرض متوسط داره که کمی کشیده تر از طولشه و پوزه ای تقریبا مربعی داره. گوش‌های بزرگی داره که درقسمت قاعده پهن هستن و تا انتها کاملا تیز میشن و چشم‌های بزرگ سبز، طلایی، طلایی مایل به سبز یا مسی دارن. مین کوون های سفید یا دو رنگ ممکنه چشم های آبی یا عجیب داشته باشن.
بسیاری از مردم نمی دونن که نژاد مین کوون می تونه در هر رنگ یا طرح دیگه ای هم وجود داشته باشه. ممکنه از دونستن اینکه مین کوون ها در رنگ های یکدست مثل سیاه، قرمز یا سفید، رنگ ها و الگوهای زبانه ای، دو رنگ مثل آبی و سفید یا قرمز و سفید و الگوهایی مثل لاک پشتی و کالیکو هم وجوددارن متعجب بشین.
ارتباط با کودکان و سایر حیوانات خانگی
نژاد مین کوون دوست داشتنی و آروم یه انتخابی عالی برای خانواده هایی با کودکان و سگ های گربه پسنده. اونا عاشق توجه بچه هایی هستن که مودبانه و با احترام با اونا رفتار می کنن.همچنین به لطف رفتار دوستانشون از زندگی با سگ های گربه پسند هم خوشحال میشن.
سعی کنین حیوونای خونگی رو به آرومی و در شرایط کنترل شده معرفی کنین تا مطمئن بشین که اونا یاد می گیرن که باید با هم کنار بیان.
منبع: cattime
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
