زمان مطالعه7 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
نژاد لابرادور رتریور یکی از محبوب ترین نژادهای سگ تو ایالات متحده هست. لابرادورها سگ های ورزشی با جثه ای متوسط تا بزرگ هستن که فعال و دوست داشتنی اند، به همین دلیل برای خانواده ها گزینه ای عالی محسوب میشن.
وزن سگ های نژاد لابرادور رتریور به‌طور میانگین بین ۵۵ تا ۸۰ پوند (حدود ۲۵ تا ۳۶ کیلوگرم) هست و معمولاً وزن ماده ها در محدوده پایین تر این بازه قرار داره. قدشون معمولاً بین ۲۱ تا ۲۵ اینچ (حدود ۵۳ تا ۶۳ سانتی‌متر) هست. این نژاد جمجمه و بینی پهن، سینه‌ای عمیق، دمی قوی و بدنی عضلانی داره. لابرادورها تو سه رنگ زرد، سیاه و شکلاتی دیده میشن.
میانگین طول عمر نژاد لابرادور رتریور بین ۱۱ تا ۱۳ ساله. این نژاد به طور کلی سالم محسوب میشه اما برخی مشکلات سلامتی بالقوه وجود داره که سرپرستشون باید از اونها آگاه باشن.
لابرادور رتریورها به دلایل مختلفی مستعد ابتلا به عفونت های گوش هستن:
اونها گوش هایی دارن که به صورت شل و آویزان قرار میگیره که میتونه رطوبت و موم رو به دام بیندازه. این موضوع باعث التهاب و عفونت داخل مجرای گوش میشه.
بیشتر سگ‌های لابرادور عاشق شنا هستن اما ورود آب به گوش هاشون میتونه منجر به عفونت شه.
علائم عفونت گوش:
برای کاهش خطر عفونت گوش در نژاد لابرادور رتریورها گوش هاشون رو با یک پاک کننده‌ی مخصوص که حاوی عامل خشک کننده‌ست تمیز کنین. این کار رو هر دو تا سه هفته یکبار انجام بدین و همچنین بعد از شنا یا حموم کردن، گوش هاشون رو پاک کنین.
دریچه تریکوسپید مسئول پمپاژ خون در سمت راست قلبه و خون رو از دهلیز راست به بطن راست منتقل میکنه. در لابرادور رتریورهایی که به دیسپلازی دریچه تریکوسپید (TVD) مبتلا هستن، این دریچه به درستی عمل نمیکنه و باعث نشت خون به دهلیز راست میشه.
اگر به تازگی سگی رو به سرپرستی گرفتی و نیاز به مشاوره داری، روی همین نوشته کلیک کن!
علائم و تشخیص
برخی از لابرادورهای مبتلا به TVD ممکنه سوفل قلبی داشته باشن که تو معاینه‌ی فیزیکی روتین قابل شنیدن هستن اما برخی دیگه ممکنه این علامت رو نداشته باشن. این بیماری میتونه بدون علامت باشه یا موجب نارسایی سمت راست قلب شه که علائم اون شامل موارد زیره:
دیسپلازی آرنج مجموعه‌ای از اختلالات ارثی ارتوپدیه که در نهایت منجر به بیماری تحلیل مفصل (DJD) در آرنج میشه. این شرایط میتونن باعث لنگش و درد در پای جلویی آسیب دیده شن به ویژه بعد از ورزش.
دیسپلازی مفصل ران یک بیماری ارثی ارتوپدیه که در اون سر استخوان ران به درستی درون حفره‌ی مفصل ران قرار نمیگیره. در نتیجه استخوان به حفره‌ی مفصلی ساییده میشه و به آرتروز منجر میشه.
این بیماری ممکنه در یک یا هر دو مفصل ران ایجاد شه. علائم اون شامل موارد زیره:
همانژیوسارکوم یک نوع سرطان تهاجمی در سگ هاست که معمولاً از طحال، کبد یا قلب منشأ میگیره. این سرطان باعث ایجاد یک تومور پر از خون میشه که ممکنه در هر لحظه پاره شه و منجر به خونریزی داخلی شدید شه.
علائم بالینی:
همانژیوسارکوم میتونه به سرعت به سایر قسمت های بدن گسترش پیدا کنه و ممکنه در مراحل اولیه با تصویربرداری (اشعه ایکس، سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن/MRI) قابل تشخیص نباشه.
آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) یک بیماری چشمیه که در اون شبکیه به تدریج تحلیل میره و در نهایت به نابینایی منجر میشه. این بیماری رو میشه با معاینه‌ی چشمی تشخیص داد و معمولاً در لابرادور رتریورها بین سنین ۳ تا ۹ سال ایجاد میشه.
لابرادور رتریورها به دلیل خلق و خوی مهربون و دوستانه یکی از محبوب ترین نژادهای سگ در جهان هستن. اونها معمولاً با کودکان، حیوانات دیگه و حتی غریبه ها رفتار خوبی دارن.
با این حال انرژی زیاد و دم محکمشون میتونه برای کودکان نوپا خطرناک باشه زیرا ممکنه به طور تصادفی اونها رو به زمین بزنن. بنابراین همیشه هنگام بازی کودکان با سگ ها نظارت داشته باشین.
لابرادورها کنجکاو و پرخور هستن و به ویژه در دوران تولگی ممکنه هر چیزی رو بجون یا بخورن، از جمله جوراب، کفش، مبل ها یا حتی زباله ها. سرپرستای این نژاد باید دقت کافی داشته باشن و زمان کافی برای آموزش این نژاد صرف کنن.
اون ها سگ هایی بسیار پرانرژی و بازیگوش هستن و تا سنین بالا فعال میمونن. برای جلوگیری از رفتارهای مخرب ناشی از بی حوصلگی باید روزانه حداقل یک ساعت ورزش و فعالیت ذهنی داشته باشن. میزان ورزش به سن و وضعیت سلامتی سگ بستگی داره.
لابرادورهای جوان بسیار پر جنب و جوش هستن و در آینده به سگ هایی قوی و ورزیده تبدیل میشن. بنابراین آموزش صحیح از سنین پایین بسیار مهمه.
لابرادورها باهوش و مشتاق یادگیری هستن به همین دلیل اغلب در آموزش های تخصصی مثل سگ های کمکی، جست و جو و نجات و سگ های درمانی به کار گرفته میشن.
مراقبت از پوست
لابرادور رتریورها نیاز به مراقبت های ویژه‌ای برای پوست ندارن، اما مهمه که بعد از شنا یا حمام کاملاً خشک شن تا از بروز عفونت های پوستی جلوگیری شه. اگر هر گونه تغییر تو پوست سگتون مشاهده کردین، بهتره با دامپزشک مشورت کنین.
مراقبت از پوشش مو
لابرادور رتریورها دارای یک پوشش دوتایی ضخیم هستن که به‌طور طبیعی آب رو دفع میکنه. به دلیل این پوشش دوتایی، لابرادور رتریورها ریزش زیادی دارن و نیاز به براشینگ منظم (دو تا سه بار در هفته) دارن تا ریزش مو کنترل شه. با وجود برس کشیدن منظم، باید انتظار ریزش موهای آزاد داخل خونه رو داشته باشین.
لابرادورها همچنین گاهی به حمام نیاز دارن تا پوست و پوشش موهاشون تمیز بمونه. از دامپزشکتون بپرسین که چقدر باید سگتون رو حمام کنین تا از آسیب به پوست یا پوشش جلوگیری کنین.
مراقبت از چشم ها
از اونجایی که لابرادور رتریورها مستعد آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) هستن، مهمه که هر گونه تغییر در چشم های سگتون رو مشاهده کنین. اگر هر چیزی غیر عادی داخل چشمای سگتون مشاهده کردین، حتماً با دامپزشک مشورت کنین.
مراقبت از گوش ها
به دلیل گوش های آویزون و علاقه به شنا کردن، لابرادور رتریورها مستعد عفونت های گوش هستن. برای کاهش خطر عفونت های گوش، هر دو تا سه هفته یکبار گوش‌های سگتون رو با پاک کننده گوش حاوی ماده خشک کننده تمیز کنین، همچنین بعد از حمام و شنا این کار رو انجام بدین.
بله، لابرادور رتریورها سگ های فوق‌العاده‌ای برای خانواده ها هستن چون بسیار مهربون هستن و تحمل و صبر زیادی دارن که به خوبی با سگ های دیگه و کودکان کنار میان.
بله، لابرادور رتریورها به عنوان یکی از باهوش ترین نژادهای سگ شناخته میشن.
لابرادور رتریورها در سه رنگ موجود هستن: زرد، سیاه و شکلاتی.
میانگین عمر لابرادور رتریورها ۱۱ تا ۱۳ ساله.
لابرادور رتریورها و گلدن رتریورها شباهت‌های زیادی دارن اما تفاوت هایی نیز وجود داره. در حالیکه لابرادور رتریورها به رنگ های زرد، شکلاتی و سیاه هستن، گلدن رتریورها همگی دارای پوشش طلایی هستن. همچنین پوشش لابرادور رتریورها کوتاه تر از گلدن رتریورهاست.
منبع: petmd.com
