زمان مطالعه6 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
واکسن چندگانه سگ یکی از واکسن های اصلیه که باید برای سگ ها تزریق بشه. واکسیناسیون به وسیله واکسن چندگانه سگ راهی مطمئن برای مصونیت اون مقابل برخی از بدترین بیماری های عفونیه. سگتون باید سالانه به طور منظم با واکسن چندگانه سگ واکسینه بشه.
واکسن چندگانه سگ که علیه بیماری های پاروویروس، دیستمپر، پاراآنفولانزا و آدنوویروس تیپ ۲ طراحی شده و در صورت تزریق ایمنی خوبی علیه این بیماری ها ایجاد میکنه.
اولین واکسیناسیون سگ رو باید توی ۶-۸ هفتگی انجام بدین. برای دونستن ادامه روند واکسیناسیون میتونین به مقاله واکسیناسیون سگ از وتوریا مراجعه کنین.
سگ ها به واکسیناسیون منظم نیاز دارن تا ایمنیشون رو بالا نگه دارن. اگه تزریق واکسن چندگانه سگ به تاخیر افتاده، ممکنه نیاز باشه دوره واکسیناسیون رو از نو شروع کنه. در این رابطه بهتره با دامپزشکتون مشورت کنین.
در شرایط عادی سگ های بالغ هر سال یک بار واکسن چندگانه سگ رو میزنن. وقتی که سگتون دوره اولیه تزریقش رو انجام داد، بعد از اون فقط سالانه یک بار باید واکسن بزنه.
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
جایگزینی مناسب برای برای برخی از واکسیناسیون های سالانه هست. توی سگ هایی که قبلا واکسن زدن نشانگر های ایمنی خون رو میشه اندازه گیری کرد. در صورت بررسی سالانه این نشانگر ها با ازمایش خون و واکسن زدن در صورتی که پاسخ مناسبی ایجاد نکنه، جایگزین مناسبیه. اما انجام سالانه واکسیناسیون سگ علیه لپتوسپیروز لازمه؛ چون که آزمایش تیتر برای این بیماری مناسب نیست.
بحز واکسن چندگانه سگ که علیه بیماری های پاروویروس، دیستمپر، پاراآنفولانزا و آدنوویروس تیپ ۲ طراحی شده، واکسن های دیگه ای هم علیه بیماری های دیگه موجوده.
هپاتیت عفونی سگ یه بیماری ویروسیه که کبد، کلیه ها، چشم ها و ریه های سگ رو درگیر میکنه. این بیماری از طریق تماس با بزاق، ادرار، مدفوع، خون یا ترشحات بینی سگ های آلوده پخش میشه. ادرار سگ الوده میتونه تا مدت یه سال عفونی باشه و ویروس میتونه ماه ها توی محیط زنده بمونه.
علائم میتونه از تب خفیف تا مرگ ناگهانی متفاوت باشه. از دست دادن اشتها، لثه های رنگ پریده، ورم ملتحمه، سرفه، درد شکم، استفراغ و اسهال از علائم دیگه این بیماری هستن. این بیماری میتونه خیلی سریع شکل بگیره و متاسفانه درمان خاصی نداره. با این حال دامپزشک ها سعی میکنن علائم رو کم کنن و سگ ها گاهی اوقات میتونن با درمان قوی زنده بمونن.
لپتوسپیروز که اغلب با عنوان لپتو شناخته میشه، توسط یه باکتری و نه ویروس ایجاد میشه. سگ ها در صورت تماس با ادرار آلوده یا آب آلوده ممکن بیمار بشن. لپتوسپیروز انواع مختلفی داره و انسان هم میتونه بهش مبتلا بشه (بیماری ویل). این باکتری هم توی سگ ها و هم توی انسان ها میتونه کشنده باشه.
علائم اغلب ۴ تا ۱۲ روز بعد از قرار گرفتن در معرض باکتری شروع میشه. مراقب تب، درد عضلانی، اسهال، بی اشتهایی، یرقان و بی حالی باشین. لپتوسپیروز اول کلیه ها و کبد رو درگیر میکنه و در موارد حاد باعث نارسایی کبد و کلیه میشه.
درمان معمولا شامل آنتی بیوتیک، جایگزین کردن مایعات، کنترل استفراغ و سایر درمان های حمایتی کبد هست. سگ هایی که کمتر آسیب دیدن بهبود پیدا میکنن، اما باکتری ها ماه ها توی ادرار وجود دارن که برای حیاون ها و انسان ها خطرناکه.
لپتوسپیروزیس سویه های زیادی داره؛ واکسن L4 جامع ترین واکسن موجود برای این بیماریه.
ویروس دیستمپر میتونه کشنده باشه و به چندین سیستم بدن مثل دستگاه تنفسی و عصبی حمله میکنه. حتی توی سگ هایی که از ویروس بهبود پیدا میکنن، دیستمپر میتونه باعث مشکلات عصبی طولانی مدت بشه. عطسه، سرفه و ترشح مخاط از چشم و بینی و به دنبالش تب، بی حالی، استفراغ، اسهال، افسردگی و کاهش وزن از علائم اولیه دیستمپره. گاهی اوقات توی این بیماری پدهای پاهای بعضی از سگ های مبتلا خیلی ضخیم میشه.
این ویروس میتونه از طریق تماس مستقیم با ادرار تازه، خون یا بزاق، عطسه، سرفه و استفاده مشترک از غذا یا کاسه آب منتقل بشه.
متاسفانه هیچ درمان شناخته شده ای برای دیستمپر وجود نداره و تنها راه درمان کم کردن علائمه. حتی اگه سگی از دیستمپر جون سالم به در ببره، تاثیرهای طولانی مدت مثل اسپاسم عضلانی، حمله های صرعی و حتی فلجی اندام رو به دنبال داره.
پاروویروس یه بیماری ویروسی مسریه که میتونه زندگی سگتون رو تهدید کنه. معمولا توله سگ ها رو تا شش ماهگی آلوده میکنه، اما میتونه سگ های مسن رو هم درگیر کنه؛ به خصوص سگ هایی که تا به حال توسط واکسن چندگانه سگ واکسینه نشدن. پاروویروس از طریق تماس مستقیم با بزاق یا مدفوع حیوان آلوده منتقل میشه. معمولا با اسهال و استفراغ شدیدی همراهه که اغلب خونیه و منجر به کم آ؛بی بدن میشه. از علائم شایع اون میشه به بی اشتهایی، افسردگی و تب اشاره کرد.
سگ های مبتلا به پاروویروس باید چند روز توی بیمارستان بستری بشن. برای اینکه عفونت بیشتر نشه آنتی بیوتیک تجویز میشه.
بیشتر سگ های مبتلا به پاروویروس زنده نمیمونن؛ به خاطر همین پیشگیری از ابتلا با واکسن چندگانه سگ خیلی مهمه.
تراکئو برونشیت عفونی سگ که سرفه لانه هم بهش میگن یه عفونت تنفسیه که توسط تعدادی باکتری و ویروس ایجاد میشه. سرفه لانه از طریق تنفس منتقل میشه و خیلی عفونیه و میتونه با نزدیک شدن به سگ های آلوده منتقل بشه.
علامت اصلی تراکئو برونشیت عفونی سرفه های شدیده. اگه سیستم ایمنی سگتون بتونه از پس این بیماری بر بیاد ممکنه از بین بره اما بیشتر توله سگ ها برای بهبودی به داروهای تجویزی نیاز دارن. بهتره سرفه های اولیه رو که دیدین به دامپزشک مراجعه کنین چون خطر سرایت به بقیه توله سگ ها وجود داره. هر چقدر که این بیماری طول بکشه، احتمال عوارض جدی تر مثل ذات الریه وجود داره.
با واکسیناسیون سگ احتمال ابتلای اون به این بیماری رو به حداقل برسونین.
راه اصلی انتقال ویروس هاری از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده ست؛ یعنی زمانی که یه حیوان آلوده سگتون رو گاز بگیره دچار ویروس هاری میشه. همچنین تماس بزاق سگ آلوده با خراش یا زخم باز هم میتونه این بیماری رو منتقل کنه، هر چند احتمال اون بسیار کمه.
بعد از اینکه حیوان مبتلا به هاری انسان و یا سگ دیگه ای رو گاز گرفت، ویروس هاری سگ به سرعت وارد دستگاه عصبی پیرامونی (عصب‌های خارج از مغز و نخاع) میشه. بعد از اون ویروس تکثیر شده و توی غدد بزاقی منتشر میشه؛ در واقع ویروس هاری به بزاق سگ برای زنده موندن نیاز داره.
واکسن هاری حتما باید قبل از ۶ ماهگی تزریق بشه. عدم انجام به موقع واکسیناسیون سگ میتونه موجب انتقال بیماری به انسان بشه.
منبع: vets4pets
