زمان مطالعه7 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
پانکراتیت در سگ ها از بیماری های التهابی نسبتا شایعه .
پانکراتیت به معنای التهاب بخش برون ریز پانکراسه. این حالت زمانی اتفاق می افته که آنزیم های گوارشی ترشح شده توسط لوزالمعده قبل از رسیدن به محل مورد نظرشون توی روده کوچیک شروع به فعالیت می کنن و خود بافت پانکراس رو تخریب میکنن.
پانکراتیت به معنای التهاب بخش برون ریز پانکراسه.
دو نوع اصلی پانکراتیت وجود داره که ما اونارو به دو دسته حاد و مزمن تقسیم می کنیم. در حالی که پانکراتیت حاد و مزمن می تونه طیفی از بیماری هارو ایجاد کنه، از موارد تقریباً غیرقابل تشخیص تا تهدید کننده ی حیات، پانکراتیت مزمن معمولاً با علائم شدید همراهه.
سگ مبتلا به پانکراتیت حاد به طور معمول علائم واضح و گاهاً شدید ناراحتی شکمی یا ناراحتی دستگاه گوارش مثل استفراغ و اسهال رو نشون می ده. گاهی اوقات، سیستم های دیگه ی بدن تحت تأثیر قرار می گیرن و تو برخی موارد، ممکنه عوارض تهدید کننده زندگی و حتی کشنده وجود داشته باشه.
پانکراتیت مزمن یه بیماری طولانی مدته. در سگ‌های مبتلا به پانکراتیت مزمن، ممکنه دوره‌هایی از ناخوشی آشکارتر و شعله‌ور شدن حالت حاد وجود داشته باشه. صاحبین سگ ها در این حالت اغلب احساس می کنن که سگشون “فقط خیلی خوب نیست”، اما ممکنه اصلا متوجه نباشن که چیزی اشتباهه و مشکلی وجود داره.
برای سگ های مبتلا به پانکراتیت حاد امکان بهبودی کامل وجود داره. با این حال، در پانکراتیت مزمن، تغییرات در لوزالمعده پیشرفت می کنه و در نهایت ممکنه به نارسایی پانکراس برون ریز (EPI) یا حتی دیابت شیرین (DM) منجر بشه ؛ چون بیشتر بافت عملکردی پانکراس تحت تأثیر تغییرات یا تخریب دائمی قرار می گیره.
دامپزشک سگ شما، تاریخچه سگتون رو بررسی می کنه و از شما در مورد مدیریت و فعالیت های اخیرش سوال می پرسه.
اگه سگ شما سابقه علائم گوارشی مثل استفراغ، اسهال، کاهش وزن و بی اشتهایی داشته باشه، پانکراتیت مزمن توی لیست تشخیص های احتمالی دامپزشک شما قرار خواهد گرفت.
برای تشخیص قطعی، بسیاری از کلینیک‌ها می‌تونن آزمایش خونی انجام بدن که به سرعت نشون می‌ده که آیا سگ مبتلا به پانکراتیت هست یا نه، یا اینکه آیا لب مرز هستن و نیاز به آزمایش بیشتری روی نمونه دارن یا نه.
هیچ آزمایشی نمی‌تونه ۱۰۰% دقیق باشه و در حالی که این آزمایش اکثر سگ‌های مبتلا به پانکراتیت حاد رو شناسایی می‌کنه، ممکنه هر مورد خفیف یا مزمن رو تشخیص نده و با مشکلات خاصی که روده کوچیک رو تحت تأثیر قرار میدن ، می‌تونه نتیجه مثبتی رو نشون بده.
گاهی اوقات، آزمایش‌های خون بیشتر و تصویربرداری مثل اسکن اولتراسوند، برای جمع‌آوری بیشتر اطلاعات در مورد سگ‌هایی که ممکنه پانکراتیت داشته باشن یا قبلاً تشخیص داده شده‌ن، استفاده بشه.
اگه نگران این هستین که سگ شما ممکنه پانکراتیت داشته باشه، مهمه که دامپزشکش اونو در اسرع وقت معاینه کنه. در بسیاری از موارد، سگی که رنگش پریده یا استفراغ یا اسهال داره و چیز ناخوشایندی خورده ، خیلی زود با کنترل علائم یا رژیم غذایی به حالت عادی بر می گرده. با اینحال، بهتره اونارو بررسی کنین تا مطمئن بشین اتفاق جدی‌تری نیفتاده.
هیچ درمان خاصی برای پانکراتیت در سگ ها وجود نداره؛ بنابراین هدف ، حمایت از سگ در حالیه که التهاب فروکش می کنه. هدف از درمان،کنترل درد (که ممکنه شدید باشه)، کاهش تهوع و استفراغ، جایگزینی مایعات از دست رفته و اصلاح عدم تعادل الکترولیت، حفظ فشار خون وتامین تغذیه هستش.
در موارد خفیف تر، پانکراتیت رو میشه توی خونه مدیریت کرد. برخی دیگه ممکنه نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشن تا بشه اونارو از نزدیک تحت نظر گرفت و بهشون مایعات داخل وریدی و دارو داد. در موارد شدید، سگ ها ممکنه به مراقبتهای بالایی نیاز داشته باشن که با مراقبت های ارائه شده در بخش های درمان فشرده انسانی قابل مقایسه ست.
سگ‌های مبتلا به پانکراتیت مزمن معمولاً تو خونه با استفاده از رژیم غذایی، مکمل‌ها و داروهای خوراکی ، در صورت لزوم کنترل میشن. هنگامی که اونا درجاتی از پانکراتیت حاد رو نشون میدن،باید مثل سگ های مبتلا به پانکراتیت حاد درمان بشن.
اغلب، سگ های مبتلا به پانکراتیت حاد به طور کامل خوب میشن و هیچ آسیب موندگاری به پانکراس وارد نمی شه. در این حالت، بسیاری از سگ ها می تونن به مرور زمان به رژیم غذایی مناسب با سن و سبک زندگی خودشون برگردن. تیم دامپزشکی می تونه در این زمینه به شما کمک کنه.
مهمه که به یاد داشته باشین که در آینده باید رژیم غذایی سگتونو به دقت مدیریت کنین. میشه از خیلی از عوامل خطر پانکراتیت اجتناب کرد،بنابراین باید اطمینان حاصل کنین که حیوون خونگی شما وضعیت بدنی سالمی داره، رژیم غذایی منظمی رو بدون هیچ تغییر ناگهانی ای دنبال می کنه و به ضایعات غذای انسان یا سایر مواد غذایی دسترسی نداره.
سگ های مبتلا به پانکراتیت مزمن دارای تغییرات دائمی و پیشرونده در پانکراسشون هستن، بنابراین به طور معمول نیاز به تغذیه و مدیریت متفاوت دارن. غذای سگ مبتلا به پانکراتیت مزمن باید بسیار قابل هضم باشه؛ به این معنی که نسبت بالایی از غذا به جای دفع مدفوع بتونن جذب بشن.
سگ‌های مبتلا به پانکراتیت مزمن اغلب دارای شرایط دیگه ای مثل بیماری التهابی روده (IBD) هم هستن و این موارد هم به حمایت غذایی مناسب نیاز داره. این سگ ها به پروتئین غذایی کافی اما نه بیش از حد نیاز دارن. سطح پروتئین توصیه شده در رژیم غذایی ۱۵-۳۰٪است.
بسیاری از دامپزشکان توصیه می کنن که سطح چربی در رژیم غذایی باید کنترل بشه. برای اکثر سگ های مبتلا به پانکراتیت مزمن، رژیم غذایی با کمتر از ۱۵ درصد چربی توسط ماده خشک توصیه می شه.
اضافه وزن و داشتن سطوح بالای چربی در خون از عوامل خطر شناخته شده برای پانکراتیت در سگ هستن، بنابراین برای سگ های این دسته ، رژیم غذایی با کمتر از ۱۰ درصد چربی تا زمانی که وضعیت بدن و سطح چربی در خون به حالت عادی برگرده توصیه می شه. نباید رژیم غذایی بدون چربی به سگ ها داده بشه چون برخی از مواد مغذی فقط در حضور چربی ها و روغن ها قابل جذب هستن.
غذاهای مرطوب، به خصوص اگه دماشون چیزی بین دمای اتاق و دمای بدن باشه، برای سگ های مبتلا به پانکراتیت ایده آل هستن، چون نسبتاً سریع از معده پاک می شن. رسوندن غذا از طریق معده به داخل روده در اسرع وقت توی این بیماری حائز اهمیته.
بهترین غذا برای سگ مبتلا به پانکراتیت اونیه که مواد مغذی ضروری رو فراهم می کنه، بسیار قابل هضمه و دارای محدودیت چربی و نسبتاً کم پروتئینه. همچنین باید خوش طعم باشه. دامپزشک شما می تونه غذاهایی رو توصیه کنه که برای تامین تغذیه متعادل بیماران مبتلا به پانکراتیت و کمک به جلوگیری از عود بیماری، طراحی شدن.
به یاد داشته باشین که درمان ها، تغییرات رژیم غذایی و ضایعات می تونن باعث تحریک یا تشدید پانکراتیت در سگ بشن. اگه این عارضه تو سگ شما تشخیص داده شده، از این به بعد باید روی هر غذایی که میخواین بهش بدین دقت کافیو داشته باشین و فقط غذاهای کم چرب و نسبتاً کم پروتئین رو در حد متعادل مصرف کنین.
منبع: vets4pets
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
