سر فصل ها
Toggleآلرژی به سگ برای مردمی که تو کشوری زندگی میکنن که عاشق سگ ها هستن، آسون نیست. حدود ۳۷ تا ۴۷ درصد از خانواده های آمریکایی سگ دارن. شورهی بدن سگ به همه جا نفوذ میکنه، حتی به مکان هایی که هیچگاه سگی پاش رو اونجا نگذاشته. طبق گزارش مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده، در تمام خانه های آمریکا سطح قابل تشخیصی از شورهی حیوانات خانگی وجود داره.
پس چطور میشه با حساسیت به بهترین دوست انسان زندگی رو ادامه داد؟ در اینجا روی علل و درمان های حساسیت به سگ به همراه نکاتی برای کاهش میزان تماس با عامل آلرژی به سگ صحبت میکنیم.
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
علائم آلرژی به سگ
علائم آلرژی به سگ معمولاً مشابه سایر آلرژی های بینی هستن. این علائم شامل موارد زیر میشن:
برخی افراد مبتلا به آلرژی نسبت به سگ ها ممکنه واکنش های پوستی هم تجربه کنن؛ برای مثال ممکنه پوستشون تو محلی که سگ اون ها رو لیسیده دچار التهاب شه. افرادی که آلرژی شدیدتری دارن ممکنه تو ناحیه صورت یا سینهشون کهیر بزنن. افرادی که همزمان به آسم و آلرژی به حیوانات خانگی مبتلا هستن ممکنه علائم شدیدتری رو تجربه کنن.
برخلاف باور عمومی که برخی نژادهای سگ رو کمتر آلرژی زا میدونن، تحقیقات نشون میده که تفاوت معناداری تو میزان آلرژن های تولیدشده توسط نژادهای مختلف وجود نداره. در واقع، دو سگ از یک نژاد میتونن سطوح بسیار متفاوتی از آلرژن ها رو تولید کنن.
اگه میخوای نژاد های مختلف سگ رو بشناسی کلیک کن!
آلرژی به سگها معمولاً ناشی از پروتئین های موجود در شورهی پوست، بزاق و ادرار اونهاست. این آلرژن ها میتونن در هوا معلق شده و به سطوح مختلف مثل مبلمان و لباس ها بچسبن که اجتناب از اونها رو دشوار میکنه.
برخلاف تصور رایج مشکل اصلی در آلرژی به سگ ها مربوط به مو یا پوشش اونها نیست بلکه پروتئین های موجود در شورهی پوست، بزاق و ادرار سگ ها عامل اصلی واکنش های آلرژیک هستن. این پروتئین ها میتونن در هوا معلق شده و به سطوح مختلف مثل مبلمان و لباس ها بچسبن که اجتناب از اونها رو دشوار میکنه. سیستم ایمنی افراد مبتلا به آلرژی این مواد بی ضرر رو به عنوان تهدیدی برای بدن شناسایی کرده و واکنش دفاعی نشون میده که منجر به علائمی مثل عطسه و آبریزش چشم میشه.
خیلی از افراد هم هستن که به گربه آلرژی دارن. برای خوندن مطلبش رو لینک کلیک کن!
پزشک میتونه با انجام آزمایش پوستی یا آزمایش خون وجود آنتی بادیهای IgE خاص آلرژن رو بررسی کنه تا مشخص شه آیا به سگ ها حساسیت دارین یا خیر. حتی اگر مطمئن هستین که به سگ ها آلرژی دارین، انجام این آزمایش ها مفیده چون برخی افراد ممکنه به جای آلرژی به سگ به گرده گیاهان یا کپکی که سگ از بیرون به داخل خونه میاره حساسیت داشته باشن.
آزمایش های آلرژی میتونن مفید باشن اما همیشه نتایج قطعی ارائه نمیدن. اگر سرپرست سگ هستین، پزشک ممکنه توصیه کنه مدتی بدون حضور سگ زندگی کنین تا تأثیرش روی علائمتون ارزیابی شه.
آلرژی به سگها میتونه با داروهای استاندارد آلرژی درمان شه. پزشک ممکنه موارد زیر رو توصیه کنه:
- آنتی هیستامین ها: این داروها اثرات هیستامین، مادهای شیمیایی که علائم آلرژی رو تحریک میکنه، مسدود میکنن. برخی از آنتی هیستامین های بدون نسخه شامل ستیریزین (Zyrtec)، دیفن هیدرامین (Benadryl)، فکسوفنادین (Allegra) و لوراتادین (Claritin) هستن. برخی از آنتیهیستامینها مثل آزلاستین (Astelin) بهصورت اسپری بینی موجودن.
- ضد احتقان ها: این داروها تورم بینی رو کاهش داده و احتقان رو تسکین میدن؛ نمونه هایی از اونها شامل سودوافدرین (Sudafed) و ترکیباتی مثل Allegra-D هستن که بدون نسخه در دسترس هستن.
- کورتیکو استروئیدهای بینی: این اسپری ها با کاهش التهاب، علائم آلرژی رو تسکین میدن و به عنوان درمان خط اول برای آلرژی ها محسوب میشن. بودزوناید (Rhinocort Allergy)، فلوتیکازون (Flonase) و تریامسینولون (Nasacort Allergy 24HR) بهصورت بدون نسخه موجودن در حالیکه برخی دیگه نیاز به نسخه پزشک دارن.
همچنین پزشک ممکنه ایمونوتراپی (حساسیت زدایی) رو توصیه کنه. این روش شامل تزریق های منظم آلرژن به منظور کاهش حساسیت سیستم ایمنی به مرور زمان هست.
اگر به تازگی سرپرست حیوان خانگی شدی و نیاز به مشاوره با دامپزشک داری، کافیه روی همین نوشته کلیک کنی!
تغییرات سبک زندگی هم میتونه به کاهش علائم کمک کنه. به عنوان مثال، محدود کردن تماس با سگ ها، استفاده از فیلترهای هوا و تمیز نگهداشتن محیط زندگی میتونه مؤثر باشه.
همیشه قبل از شروع یا تغییر داروها با پزشکتون مشورت کنین تا مطمئن بشین که درمان مناسب و ایمنی رو دریافت میکنین.
تزریق های آلرژی (ایمونوتراپی) گزینهی دیگه برای درمان آلرژی به سگ هستن. این روش برای همه مؤثر نیست و تکمیل دورهی درمان ممکنه چند سال طول بکشه اما در برخی افراد مبتلا به آلرژی حیوانات بسیار مؤثره. در این مورد با پزشک خود دربارهی مزایا و معایب مشورت کنین.
محیط زندگی و آلرژی به سگ
اکثر متخصصان آلرژی معتقدن که گرچه داروها میتونن کمک کنن اما بهترین راه برای کنترل آلرژی به سگ اجتناب از تماس با اونهاست. در اینجا چند توصیه آورده شده:
- فاصله خودتون رو حفظ کنین: سگ رو لمس نکنین، نوازش نکنین یا نبوسین. تا حد امکان از رفتن به خانه هایی که داخلش سگ نگهداری میشه، پرهیز کنین. اگر مجبور به اقامت در خانهای با سگ هستین از سرپرست بخواین چند ماه قبل از ورودتون سگ رو از اتاق خوابتون دور نگه داره.
- از دارو استفاده کنین: اگر میدونین که به زودی با سگ تماس خواهید داشت، چند هفته قبل شروع به مصرف دارو کنین. مصرف پیشگیرانه دارو ممکنه مانع از بروز واکنش آلرژیک شه.
- نسبت به مهمانانی که سگ دارن، محتاط باشین: شورهی سگ میتونه به لباس و چمدان بچسبه. حتی اگر مهمانانتون سگشون رو با خودشون نیارنه، ممکنه شوره رو با خودشون وارد خانه کنن و باعث بروز علائم آلرژی در شما شن.
برای آلرژی به سگ چیکار میتونم بکنم؟
بله، برخی از توصیههای بالا ممکنه وقتی سگ داخل خانه دارین، خیلی مفید نباشه اما حتی در این صورت هم کارهایی وجود دارن که میتونین انجام بدین:
• تمیزکاری اصولی: شورهی سگ میتونه تو هر جایی پخش شه. بنابراین باید به طور منظم کف ها رو جارو بزنین و تی بکشین، فرش ها رو جارو برقی بکشین و مبل ها رو تمیز کنین. اگر ممکنه از جارو برقی با فیلتر HEPA استفاده کنین. فیلترهای معمولی جارو برقی نمیتونن آلرژن ها رو جذب کنن و فقط اونها رو به هوا برمیگردونن.
• هوا رو فیلتر کنین: سیستم گرمایش مرکزی و تهویه هوا میتونن شورهی سگ رو به تمام اتاق های خانه منتقل کنن، حتی به اتاق هایی که سگ به اونجا راه نداره. استفاده از یک تصفیه هوای مرکزی و همچنین فیلترهایی برای ورودی های هوا میتونه مفید باشه.
• سگ رو از اتاق خواب خارج کنین: از اونجایی که یک سوم از وقتتون رو داخل اتاق خواب میگذرونین، مهمه که اتاق رو از شورهی سگ تا حد ممکن تمیز کنین. یک در بسته نمیتونه آلرژن ها رو کاملاً جدا کنه اما کمک میکنه.
منبع: Webmd.com