فرعی:
350,000 تومان
زمان مطالعه8 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
کاهش اضطراب سگ هایی که با ما زندگی میکنن میتونه از مسائل چالش بر انگیز برای هر سرپرست حیوان خانگی ای باشه. استرس یه کلمه رایجه که احساس فشار یا ترس رو توصیف می کنه. درست مثل انسان ها، دلایل استرس در سگ ها هم بسیار متنوع هستن؛ در نتیجه کاهش اضطراب سگ ها هم میتونه به شیوه های مختلفی انجام بشه. شما شاید بخاطر شغل خودتون استرس داشته باشین، هنگام ملاقات با افراد جدید عصبی و مضطرب بشین یا زمانی که برنامه روزانه تون مختل میشه دچار اضطراب بشین.
برای کاهش سطح استرس، ممکنه از راه های مختلفی به دنبال آرامش باشین. شاید در کنار یه دوست مورد اعتماد آرامش پیدا کنین. شاید وقتی درگیر کارهای معمولی مثل تمیز کردن خونه هستین، استرس رو از بین ببرین. یا شاید با تمرین بدنی سطح اضطرابتون رو کاهش بدین.
سگ های ما هم ممکنه دچار استرس بشن. از اونجایی که می دونیم استرس چه احساسی توی ما ایجاد می کنه، مطمئناً می خوایم به کاهش استرس حیوان خانگی خودمون هم کمک کنیم. با این حال، سگ‌های ما احساسات خودشونو به زبون نمیارن یا عصبانی نمیشن، پس چجوری می‌تونیم بفهمیم که استرس دارن و به کاهش اضطراب سگ کمک کنیم؟ علائم اضطراب در سگ ها اغلب نامحسوسه. در واقع، برخی از رفتارهای مرتبط با استرس، رفتارهای عادی رو تقلید می کنه.
در ادامه چند تا از شاخص هایی که نشون دهنده اضطراب سگ هاست رو بررسی میکنیم و در آخر راه های کاهش اضطراب سگ رو عنوان میکنیم.
شما دیدین که سگتون بعد از حموم کردن یا غلتیدن روی علف ها خودشو تکون میده یا میلرزونه. این لرزش کل بدن می تونه سرگرم کننده باشه و کاملا طبیعیه؛ مگر اینکه در نتیجه ی یه موقعیت استرس زا رخ بده. به عنوان مثال، سگ ها معمولاً هنگام مراجعه به دامپزشک دچار استرس میشن. بسیاری از سگ‌ها وقتی از میز معاینه پایین میان و زمین رو لمس میکنن، این کار رو انجام میدن. سگ‌ها هم مثل ما آدما هنگام تحریک میلرزن. برخی از سگ ها در حالی که منتظر ورود دامپزشک هستن، مسیری رو در اطراف اتاق معاینه طی می کنن و شروع به قدم زدن میکنن.
صداسازی در سگ ها بیان طبیعیه، اما ممکنه زمانی که اونا تحت استرس هستن تشدید بشه. سگ هایی که می ترسن یا پر تنش هستن ممکنه برای جلب توجه شما یا برای تسکین خودشون ناله یا پارس کنن. در این حالت باید نسبت به کاهش اضطراب سگ تون اقدام کنین.
سگ ها زمانی که خسته یا بی حوصله هستن، همچنین هنگام استرس خمیازه می کشن. خمیازه استرس زا طولانی تر و شدیدتر از خمیازه توی وضعیت خواب آلوده . سگ ها همچنین ممکنه در هنگام عصبی بودن بیش از حد آب دهانشون جاری بشه و خودشون رو لیس بزنن.
سگ‌های تحت استرس، مثل افراد مضطرب، ممکنه مردمک چشم‌هاشون گشاد بشه و به سرعت پلک بزنن. اونا ممکنه چشمای خودشونو واقعاً باز کنن و صلبیه (سفیدی) بیشتری نسبت به حالت معمول نشون بدن؛ در نتیجه ظاهری مبهوت کننده به اونا بده. گوش هایی که معمولاً شل یا هوشیار هستن، به پشت به سر چسبونده می شن.
سگ ها معمولاً وزنشون رو روی هر چهار پا به طور یکسانی قرار میدن. اگه یه سگ سالم و بدون مشکل ارتوپدی وزن خودشو به پاهای عقبی منتقل کنه، ممکنه نشون دهنده این باشه که استرس داره. هنگامی که سگ ها می ترسن، ممکنه دم خودشونو جمع کنن یا کاملاً دمشونو سفت کنن. اگه این علائم رو دیدین پس به احتمال زیاد سگتون استرس داره و باید برای کاهش اضطراب سگ تون اقدام کنین.
سگ ها هنگام حضور توی کلینیک دامپزشکی که در واقع یه موقعیت استرس زا براشون محسوب میشه، ریزش موهاشون افزایش پیدا میکنه. اگرچه توی محیط های بیرونی، مثل بازدید از یه پارک جدید سگ، کمتر قابل توجهه، اما زمانی که سگ مضطربه، ریزش بیشتر میشه.
سگ ها وقتی فعالیت میکنن، هیجان زده میشن یا استرس دارن نفس نفس می زنن. اگه سگ شما با وجود اینکه ورزش نکرده نفس نفس می زنه، ممکنه استرس داشته باشه که باید برای کاهش اضطراب سگ اقدام کنین.
سگ‌های عصبی مثل انسان ها می‌تونن یه حالت ناگهانی برای رفتن به دستشویی احساس کنن. وقتی سگ شما مدت کوتاهی پس از ملاقات با یه دوست سگ جدید ادرار می کنه، ممکنه در حال علامت گذاری قلمرو باشه و به طور همزمان به فشار واکنش نشون بده. امتناع از غذا خوردن و از دست دادن عملکرد روده هم از شاخص های استرس هستن.
رفتار اجتنابی یا جابجایی هنگامی که سگ ها با موقعیتی ناخوشایند مواجه میشن، ممکنه با تمرکز روی چیز دیگه ای “فرار” کنن. اونا ممکنه زمین رو بو بکشن، اندام تناسلی خودشونو لیس بزنن یا به سادگی دور بشن. نادیده گرفتن کسی ممکنه مؤدبانه نباشه، اما مطمئناً بهتر از پرخاشگریه. اگه سگ شما از تعامل با سگ ها یا افراد دیگه اجتناب می کنه، این موضوع رو بهش اجبار نکنین و به انتخابش احترام بذارین.
با گسترش رفتار های اجتنابی، برخی از سگ های پر تنش به معنای واقعی کلمه پشت صاحب خودشون حرکت می کنن تا پنهان بشن. اونا حتی ممکنه صاحبان خودشونو تشویق کنن تا اونا رو وادار به حرکت کنن. به عنوان راهی برای فرار، اونا ممکنه توی فعالیت های انحرافی مثل حفاری زمین یا پرسه زدن به اینور و اونور شرکت کنن یا ممکنه پشت درخت یا ماشین پارک شده بچرخن و قایم بشن.
برای اینکه علائم استرس رو از رفتار عادی متمایز کنین، باید با رفتار عادی سگ خودتون آشنا باشین. سپس می تونین بفهمین که آیا مثلا الان که لب هاش رو می لیسه مضطربه یا به این دلیله که می خواد غذا بخوره. بعد از تفریق این موارده که میتونین به کاهش اضطراب سگ تون کمک کنین.
وقتی که سگتون آروم و عاری از استرس باشه، گوش های نیمه راست یا رو به جلو، دهان نرم و چشم های گرد خواهد داشت. سگ های ریلکس وزن خودشونو به طور مساوی روی هر چهار پنجه تقسیم می کنن.
تشخیص رفتار عادی از علائم استرس به شما کمک می کنه تا به سرعت و به طور موثر یه موقعیت ناخوشایند رو تشخیص بدین و به کاهش اضطراب سگ تون کمک کنین.
اگه سگ شما استرس داره، ابتدا اونو از عامل استرس زا دور کنین.
اگه سگ شما استرس داره، قبل از هر چیز اونو از عامل استرس زا دور کنین. یه مکان آروم براش پیدا کنین تا دوباره به حالت عادی برگرده. در مقابل میل به دلداری و توجه بیش از حدش مقاومت کنین. اگه می‌خواین به سگتون با نوازش‌ها یا دادن خوراکی محبت کنین، ابتدا با وادار کردنش به انجام یه فعالیت (مثلاً نشستن) کاری کنین که اونو به دست بیاره.
پاسخ به دستورات روتین حواس سگ رو پرت می کنه و حس عادی بودن رو بهش میده. این شگفت انگیزه که نشستن، روی پاشنه پا وایسادن و کلا اطاعت از دستورات چقدر می تونه برای یه سگ نگران آرامش بخش باشه.
اگه سگ شما به طور مداوم استرس داره، به دامپزشک خودتون مراجعه کنین. پس از اطمینان از اینکه رفتار سگ شما مبنای پزشکی نداره، دامپزشک شما ممکنه شما رو به یه مربی یا رفتارشناس دامپزشکی ارجاع بده تا مسائل مربوط به استرس رو ارزیابی کنه و نسبت به کاهش اضطراب سگ اقدام کنه. اونا همچنین ممکنه در صورت لزوم داروهای کاهش دهنده اضطراب رو تجویز کنن.
درست مانند انسان ها، ورزش می تونه یه کاهش دهنده استرس عالی باشه. فعالیت های بدنی مثل راه رفتن یا بازی کردن به شما و سگتون کمک می کنه تا تنش رو از بین ببرین. همچنین خوبه که برای سگ خودتون مکانی امن توی خونه فراهم کنین تا بتونه از موقعیت های مضطرب فرار کنه. همه از یک مکان آروم برای عقب نشینی و گوشه گیری لذت می برن.
و در نهایت به یاد داشته باشین که استرس همیشه بد نیست. ترس یه احساس مرتبط با استرسه که ما رو ترغیب می کنه تا از موقعیت های بالقوه خطرناک اجتناب کنیم. بنابراین، استرس ممکنه در واقع یه رفتار محافظ کننده باشه. صرف نظر از این، استرس بخشی از زندگی روزمره ما و سگ هامونه، بنابراین باید یاد بگیریم که چجوری با اون مقابله کنیم.
منبع: VCA animal hospital
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
