سر فصل ها
Toggleدیسپلازی لگن در سگ ها یه نوع رشد غیر طبیعی مفصل لگن توی نژادهای بزرگه. این بیماری معمولا با شلی مفصل و آرتروز مشخص میشه. رشد بیش از حد، فعالیت بدنی، تغذیه و عوامل ارثی روی بروز دیسپلازی لگن تأثیر میذاره.
چه چیزی باعث دیسپلازی لگن در سگ ها میشه؟
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
علائم دیسپلازی لگن در سگ ها
- کاهش فعالیت
- کاهش دامنه حرکتی
- دشواری یا بی میلی در بلند شدن، پریدن، دویدن یا بالا رفتن از پله ها
- لنگش در انتهای عقبی بدن
- تاب خوردن
- از دست دادن توده عضلانی ران
- بزرگ شدن قابل توجه عضلات شانه؛ زیرا کمبود حرکتی عضلات انتهای عقبی رو جبران میکنن
- درد
- لنگیدن
علائم مرتبط با دیسپلازی لگن در سگ ها متفاوته. لنگش ممکنه خفیف، متوسط یا شدید باشه و بعد از فعالیت بدنی این حالت بدتر میشه. سستی مفصل، کاهش دامنه حرکت یا سفتی مفصل یا تلق تلق و درد موقع خم و راست شدن کامل مفصل ممکنه وجود داشته باشه. رادیولوژی توی تعیین میزان آرتروز و برنامه ریزی برای درمان میتونه مفید باشه.
تشخیص دیسپلازی لگن در سگ ها
دامپزشکتون طی معاینه یه تست فیزیکی انجام میده. ابن تست فیزیکی شامل حرکت دادن پاهای سگتون برای بررسی هرگونه ساییدگی، درد یا کاهش دامنه حرکتیه.
گاهی وقت ها همین یه معاینه ساده کافیه تا دامپزشکتون به دیسپلازی مشکوک بشه. معاینه فیزیکی سگتون ممکنه همراه با آزمایش خون باشه؛ چون علائم التهاب ناشی از بیماری مفصلی رو میشه تو شمارش کامل سلول های خونی بروز پیدا میکنه.
اگه میخوای دامپزشک برای ویزیت سگت به خونت بیاد و دردسر رفت و آمد نداشته باشی کلیک کن!
گلوکز آمین؛ مناسب برای سگ های مبتلا به بیماری مفصلی
غذای سگ های نژاد بزرگ اغلب حاوی مکمل های مصرفی مثل گلوکز آمین هستش. اگه دامپزشک آرتریت توی سگتون تشخیص داد، احتمالا براتون گلوکز آمین تجویز میکنه.
همچنین میتونین مکمل هایی که حاوی گلوکز آمین و مخصوص سگ های دارای آرتریت و دیسپلازی لگن هستش خریداری کنین.
جراحی یا درمان پزشکی؟
- کاهش وزن برای برداشتن فشار از باسن
- محدودیت ورزش به خصوص روی سطوح سخت
- فیزیوتراپی
- مکمل های مفصلی
- داروهای ضد التهاب (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، کورتیکو استروئیدها)
- اصلاح کننده های مایع مفصلی
هم درمان پزشکی و هم جراحی در دسترسه. برای سگ هایی که مورد خفیف دیسپلازی لگن دارن یا به دلیل محدودیت های بهداشتی یا محدودیت های سرپرستشون نمیتونن تحت عمل جراحی قرار بگیرن، از روش های دیگه برای درمانشون استفاده میشه؛ روش هایی مثل: کاهش وزن، محدود کردن فعالیت بدنی، فیزیوتراپی و استفاده از داروهای ضد التهابی هم میتونه کمک کننده باشه.
درمان های جراحی هم شامل طیف وسیعی از روش ها برای کاهش درد و آرتریت، مثل تعویض کل مفصل ران هستش.
- استئوتومی دو یا سه گانه لگن (DPO/TPO)
- استکتومی سر فمورال (FHO)
- تعویض کامل لگن (THR)
میزان موفقیت درمان دیسپلازی لگن در سگ ها بستگی به سلامت کلی اون، درجه دیسپلازی و آسیب مفاصل و محیط کیس داره. عمل جراحی اگه توصیه شده باشه و به درستی هم انجام بشه، به طور کلی مفیده. سگ هایی که تحت عمل جراحی قرار نمی گیرن ممکنه برای بهبود وضعیتشون نیاز به تغییر سبک زندگی داشته باشن.
روش های پیشگیری از بروز دیسپلازی لگن چیه؟
از اونجایی که دیسپلازی لگن در سگ ها میتونه به توله سگ هاشونم منتقل بشه، نژادهای در معرض خطر باید قبل از پرورش برای دیسپلازی لگن ارزیابی بشن. در حال حاضر این کار با عکس برداری با اشعه ایکس انجام میشه اما ممکنه در آینده آزمایش های ژنتیکی هم به کمکمون بیاد.
منبع: msd
رزیدنت تخصص جراحی دامپزشکی