حساب کاربری

یا

حداقل 8 کاراکتر

مرغ مینا؛ بررسی خصوصیات و رفتارشناسی مرغ مینا

زمان مطالعه14 دقیقه

آخرین بروزرسانی : ۸ مرداد ۱۴۰۳نویسنده : دسته بندی : پرنده
پرینت مقالـه

می پسنـدم0

اشتراک گذاری

اندازه متن12

مرغ مینا یکی از باهوش ترین پرنده هاییه که میتونین باهاش مواجه بشین. اگه میخواین یه پرنده پرحرف و باهوش تو خونتون داشته باشین، پرنده استوایی مینا حیوان خانگی مناسب شماست. مرغ مینا ویژگی های چشمگیری داره و به همین خاطر اون رو میون طرفداراش محبوب کرده. مرغ مینا  یکی از بهترین تقلید کننده های صحبت کردن و گفتار شناخته میشه و پس از اون طوطی خاکستری در رده دوم قرار داره.

خاستگاه و تاریخچه مرغ مینا

 مرغ های مینا از خانواده پرندگان Sturnidae یا سار هستن.  این پرنده یه گونه نوک نرمه و بومی آفریقا، هند، آسیای جنوب شرقی و اندونزی هست. مرغ مینا در بیشتر نقاط جهان در طبیعت زندگی میکنه. در یونان باستان، پرنده مینا یه حیوان خانگی اشرافی به حساب میومده.
 کلمه “mynah” از کلمه هندو maina و کلمه سانسکریت madana گرفته شده که به معنی «لذت‌انگیز و سرگرم‌کننده» هست. در ادبیات هندی، این پرنده نام‌های مختلفی داره، از جمله کالاهاپریا (پرنده ای که به بحث و جدل علاقه داره)، چیترانترا (چشم‌های زیبا)، پی‌تانترا ( پرنده ای با چشم‌های زرد) و پیتاپاد (پرنده ای با پاهای زرد).
دو نوع اصلی از پرنده های مینا که به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشن، مینای تپه ای و مینای معمولی هستن. مرغ مینای تپه ای گونه‌اییه که اکثر سرپرستین غربی اون رو به‌ عنوان حیوان خانگی میپذیرن و این نوع از مرغ مینا میتونه مثل یه ادم صحبت کنه. مینای معمولی اغلب یه گونه وحشی محسوب میشه و یکی از مهاجم ترین گونه های پرنده در جهان به حساب میاد.
مرغ مینا برای کمک به مهار حشره ها به زیستگاه های غیر بومی معرفی شد. این پرنده به عنوان یه حشره کش نقش مهمی داشته، اما مینای رایج اغلب پرنده های بومی رو از بین میبرد و ذخایر غذایی اون ها رو کم میکرد.

گونه سوم، مینا بالی، یه گونه نادر و در معرض خطر انقراضه. کمتر از ۱۰۰ مینا بالی در طبیعت وجود داره.”

مشاوره دامپزشکی آنلاین

خلق و خو و خصوصیات مرغ مینا

پرنده مینا پر جنب و جوش و اجتماعیه و شخصیت های جالبی داره. این پرنده خوش اخلاق و باهوشه و به خوبی با زندگی تو قفس سازگار میشه و تو این شرایط هم میتونه تولید مثل کنه. رام کردن و صحبت کردن با این پرنده ها آسون تره. اون ها دوست دارن با ما ارتباط برقرار کنن و از تعامل با انسان ها لذت میبرن ولی علاقه ای به اینکه بغلشون کنین ندارن.
پرنده های جوون به راحتی با محیط  و موقعیت های جدید سازگار میشن. پرنده جوون دوست داره با هر دو جنس و گروه های سنی متفاوت ارتباط برقرار کنه و موقعیت های جدید مثل سفر با ماشین، رفتن به دامپزشکی، و دیدن اتاق های مختلف خونه رو تجربه کنه. پرنده مینا معمولاً به کسی که بیشتر بهش توجه میکنه نزدیک میشه و همچنین با کسی که بهش اب و غذا میده و باهاش حرف میزنه بیشتر احساس نزدیکی و صمیمیت میکنه.

مرغ های مینا ممکنه به پرنده های کوچیکتر حمله کنن. اگه بیشتر از یه گونه پرنده دارین، بهتره اونارو از پرنده های مینا جدا کنین.

 حرف زدن مرغ مینا و اواز خوندن این پرنده

اگه فکر میکنین که مرغ میناتون کارهای بشتری به غیر از تکرار حرف های شما انجام نمیده، باید بگم که اشتباه کردین. مرغ مینا صداهای مختلفی از خودش درمیاره. صدای مرغ مینا شامل سوت زدن، جیغ زدن و صداهای دیگست که باهاشون در واقع با ادمای دور و برشون ارتباط برقرار میکنن.

میناهای تپه ای و معمولی بخاطر تقلیدشون از صدای انسان ها معروفن. مرغ مینا میتونه تا ۱۰۰ کلمه رو یاد بگیره. کلید اموزش حرف زدن مرغ مینا، تکرار و صبره. کلمه یا عباراتی رو که میخواین یاد بگیره، واضح براش بیان کنین و بارها براش تکرار کنین.

مرغ مینا

رنگ ها و نشونه های ظاهری مرغ مینا

مینای تپه ای دارای بدنی سیاه رنگ، منقاری متمایل به نارنجی مایل به قرمز و پاهای زرد رنگه.
مرغ مینا از نوع بالی دارای بدنی سفید و نوک سیاهه و دور چشماس آبی رنگه و منقاری زرد رنگ داره.  هر دو جنس یه شکل هستن. به جز آزمایش ژنتیکی یا دیدن اینکه کدوم پرنده تخم میذاره، هیچ راه مطمئنی برای تشخیص جنس اون ها وجود نداره.
مینای معمولب دارای بدن قهوه ای و سر، گردن و بالای سینه مشکی براق و لکه های سفید متمایز روی بال هاشه که تو پرواز به خوبی قابل مشاهده ست.
میناهای معمولی در حال حاضر در سراسر شرق استرالیا از غرب ویکتوریا در جنوب تا کایرنز در شمال گسترش پیدا کردن. اون ها برای اولین بار در سال ۱۸۶۲ از آسیا به استرالیا آورده شدن تا کرم ها و سایر حشره ها رو تو باغ های بازار اطراف ملبورن کنترل کنن. در سال ۱۸۸۳، مینا ها به تاونزویل و مناطق هم جوار کشت نیشکر در شمال کوئینزلند برای مبارزه با ملخ ها و سوسک های نیشکر منتقل شدن.
میناهای معمولی نیز در نیو ساوت ولز شناسایی شدن. سوابق تاریخی نشون میده این پرنده یه زمانی در قرن نوزدهم یه گونه حفاظت شده در نیو ساوت ولز بوده.

میناهای معمولی تو طیف وسیعی از آب و هوا ها و زیستگاه ها زندگی میکنن و خیلی سازگار هستن. اون ها آب و هوای گرم رو ترجیح میدن و تو مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل گرم فراوان تر هستن. مناطق باز که پوشش درختی کمی دارن، مثل پارک ها و باغ های باز حومه شهر، زیستگاه اصلی اون ها هستش. مینای معمولی همچنین تو مناطق پاک‌سازی شده کشاورزی، به‌ویژه علفزارهای باز، پادو های کشت‌شده، مزارع نیشکر و مزارع میوه زندگی میکنن.

 تاثیرات مرغ مینا روی محیط زیست

در استرالیا، میناهای معمولی به دلیل رفتارهای سرزمینی و رقابت در لانه سازی، تنوع زیست بومی رو تهدید میکنن.  اون ها مادام‌العمر تک‌همسر و بی‌تحرک هستن. جفت‌های مولد هر سال از یک قلمرو استفاده میکنن و در طول فصل تولید مثل (اوت تا مارس) به طور تهاجمی از قلمرو خودشون محافظت میکنن. تصور میشه که این رفتار  گونه های مختلف پرنده های بومی رو از سوراخ درخت ها بیرون میکشه و حتی تخم‌ها و جوجه‌ها رو میکشه.
مینای معمولی همچنین به عنوان ناقل بیماری هایی مثل مالاریای پرندگان شناخته میشن که میتونه برخی از پرنده های بومی رو به سمت انقراض بکشونه. میناهای معمولی میتونن به میوه های در حال رسیدن مثل انگور و زغال اخته آسیب جدی وارد کنن. لانه سازی در نزدیکی مناطق مسکونی منجر به شکایات صوتی و نگرانی های بهداشتی و ایمنی میشه.  میناهای معمولی ناقل بیماری‌هایی مثل آنفولانزای پرندگان و سالمونلوز تیپ ۳ و انگل‌هایی مثل کنه‌ها هستن که میتونن موجب درماتیت و مشکلات پوستی تو انسان هم بشن.
مرغ مینا

مراقبت از مرغ مینا

 پرنده های مینا بسیار فعال هستن و از پریدن از یه شاخه به شاخه دیگه لذت میبرن بخاطر همین به یه قفس بزرگ نیاز دارن. حداقل اندازه قفس برای یه پرنده مینا باید ۱۲۰ سانتی متر عرض عرض، ۶۰ سانتی متر ارتفاع و حدود ۶۰ سانتی متر عمق داشته باشه.  قفس باید چندین نشیمن داشته باشه که تو ارتفاع‌های مختلف و با عرض، قطر و بافت متفاوت تنظیم شده‌ باشه. انواع مختلف شاخه امکان ورزش پا رو هم فراهم میکنن. شاخه های طبیعی بهترین گزینه برای استفاده هستن.
یه جعبه به عنوان لانه برای خواب پرنده‌ تو قفسش تهیه کنین. قفسش رو در معرض باد قرار ندین و شب ها قفس رو بپوشونین. همچنین قفس رو نزدیک آشپزخونه نزارین چون میناها به دود و بوی تند حساس هستن.
 پرنده های مینا دوست دارن حمام کنن، پس براشون یه کاسه یا ظرفی تهیه کنین که به اندازه کافی بزرگ باشه تا بتونه حسابی آب تنی کنه. حموم کردن به پرنده ها کمک میکنه تا با از بین بردن گرد و غبار‌، شوره و کنه پرهای خودشون رو سالم‌ نگه دارن و در عین حال رطوبت لازم براشون اینجوری تامین میشه. سیستم های تهویه مطبوع و گرمایش تو خونه ها پوست پرنده رو خشک میکنن. همچنین میتونین مرغ میناتون رو با یه بطری اسپری ابپاشیش کنین. پرنده مینا رو زیر دوش قرار ندین چون فشار سر دوش زیاده و به پرندتون اسیب میزنه.

مشکلات رایج مرتبط با سلامتی

میناها مستعد ابتلا به برخی مشکلات کبدی و هموکروماتوز یا بیماری ذخیره آهن هستن. تو پرنده های مینا هموکروماتوز با‌ مصرف زیاد آهن تو رژیم غذایی مرتبطه پس باید به میزان اهنی که توی غذای پرندتون هست دقت کنین!

مرغ مینا,پرنده مینا

هموکروماتوز یا بیماری ذخیره آهن یه بیماری متابولیکه که علاوه بر مرغ مینا روی بیشتر پرنده های نوک نرم تأثیر میزاره؛ بعضی از این پرنده ها عبارتند از توکان، تاناگر و پرندگان بهشتی.
این پرنده ها مقدار زیادی آهن توی کبدشون ذخیره میکنن که باعث بزرگ شدن کبد میشه و میتونه منجر به مشکل در تنفس و مرگ یشه.
یکی از معدود درمان‌های موجود، فلبوتومی یا فصد خونه. درمان برای پرنده ها شامل فصد خون به میزان ۱% وزن بدن یا ۱۰% حجم خونه. بنابراین بدن پرنده مجبور به گرفتن آهن از کبد برای ساخت خون جدید میشه و در نتیجه میزان آهن ذخیره شده تو کبد کاهش پیدا میکنه. علل احتمالی یا عوامل موثر تو این بیماری عبارتند از رژیم غذایی، ژنتیک و استرس.
به عنوان سبب شناسی این بیماری، عنوان کردن که این امکان وجود داره که تو طبیعت در رژیم غذایی طبیعی اون ها آهن کمی وجود داشته، بنابراین مرغ مینا و سایر گونه های مبتلا برای استفاده مؤثرتر از آهن تکامل پیدا کردن و به مقدار کمتری اهن نیاز دارن. جیره‌های غیر استانداردی که برای مرغ مینامون استفاده میکنیم ممکنه آهن بیشتری نسبت به جیره پرنده ها داشته باشه یا ممکنه شلاته کننده هایی که به اون ها کمک میکنه تا آهن اضافی رو از بین ببرن نداشته باشن.
در حال حاضر هیچ آزمایش مطمئنی برای این بیماری وجود نداره. آزمایش خون و بیوپسی کبد با نتایج متفاوتی صورت میگیره. نتایج یه آزمایش به تنهایی قابل اعتماد نیست، اما وقتی در کنار هم بررسیشون کنیم، بهتر میشه تشخیص داد. مطمئن ترین آزمایش با استفاده از فناوری تصویربرداری انجام میشه. این ازمایش با موفقیت تو انسان استفاده میشه اما استفاده اون برای پرنده ها هزینه بالایی داره.
تلاش برای غربالگری پرندگان در معرض خطر هم بسیار پرهزینه و هم بسیار پرخطره. بنابراین بهتره این بیماری رو با تغذیه با رژیم غذایی کم آهن به مرغ میناتون کنترل کنین. استفاده از آهن مصرفی برای پرنده هاتون رو با استفاده از غذای تجاری با برچسب آهن کم و با  تغذیه میوه‌های کم آهن محدود کنین.

اگر میخواین بهترین دامپزشک های پرنده رو بشناسین، کلیک کنین.

 

رژیم غذایی و تغذیه مرغ مینا

دانش تغذیه ای پرنده ها بخاطر افزایش آگاهی از اهمیت تغذیه و هم بخاطر زیاد شدن تحقیقات در مورد نیازهای مختلف پرنده ها، دائماً در حال تغییره. مثل سایر حیوانات، پرنده ها به تعادل مناسبی از کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها، مواد معدنی و آب نیاز دارن. گونه های مختلف پرندگان اغلب به غذاهای متفاوتی نیاز دارن. مرغ های مینا غذاهای متنوعی میخورن و در مقایسه با طوطی ها دستگاه گوارش نسبتاً کوتاهی دارن. این عامل باعث میشه تا انتقال غذا از طریق دستگاه گوارش خیلی سریع انجام بشه. بنابراین مرغ مینا بیشتر در حال غذا خوردنه و مدفوع مکرر و شلی داره.

مرغ مینا مثل طوطی ها غذاش رو تیکه تیکه نمیکنه، به همین دلیل باید غذاش رو تو قطعات کوچیک، طوری که راحت بلعیده بشه و به اندازه گاز گرفتن در اختیارشون بزارین. برای هر گونه سوال در مورد سلامت و تغذیه مرغ مینا با دامپزشکتون مشورت کنین.

مرغ مینا

رژیم های پلت شده برای نیاز غذایی پرنده ها ساخته شدن. این پلت ها مغذی هستن و خوردنشون خیلی اسونه و از اونجایی که گلوله ها خشک هستن، زمانی که پرنده ها اون ها رو میخورن، فضولاتشون کمتر میشه و همچنین قفسشون رو کمتر کثیف میکنن.
مرغ مینا به میزان آهن موجود در غذاش خیلی حساسه. باید به اونا پلت های غذایی ای رو بدین که آهنشون کمه و دارای برچسب های مخصوص برای پرنده های منقار نرم هستن. بعضی از پلت ها، اگرچه مغذی هستن، ممکنه  آهن بیش از حد داشته باشن. برای مرغ مینا این پلت ها خطرناکن و  ممکنه به گسترش بیماری ذخیره آهن یا همون هموکروماتوز کمک کنه. هموکروماتوز یه بیماری بالقوه کشندست که باعث ایجاد نارسایی قلبی و کبدی در پرنده ها میشه. اگه پلت ها حاوی کمتر از ۹۰-۱۰۰ میلی گرم آهن به ازای هر کیلوگرم جیره باشن، برای تغذیه مرغ مینا مناسب هستن. با دامپزشکتون در مورد توصیه های غذایی در مورد انتخاب پلت مناسب برای مرغ مینا مشورت کنین.
در طبیعت، رژیم غذایی مینای تپه ای عمدتاً میوه ست. در حالیکه مینای معمولی همه چیزخواره و میوه، شهد و حشره میخوره. به مرغ مینای خونگیتون مخلوطی از  پلت های منقار نرم حاوی ۱۸ درصد پروتئین، ۸ درصد چربی و مقدار بسیار کمی آهن بدین تا به مقابله با بیماری ناشی از سوء جذب آهن کمک کنه. این پلت های غذایی باید حدود ۵۰ درصد از رژیم غذایی اون ها رو تشکیل بده.
 میتونین موز رسیده و شیرین، سیب، خرما، انگور، هلو، انبه، پاپایا، پرتقال، آناناس، گلابی، آلو و هندونه براش تهیه کنین. از مصرف بیش از حد موز خودداری کنین چون قند زیادی داره. از دادن میوه های خشکی که آهن بالایی داره مثل کشمش خودداری کنین. دونه های میوه ها رو جدا کنین چون ممکنه سمی باشن. همچنین از دادن سبزیجات سبز رنگ که سرشار از آهن هستن مثل نخود، لوبیا سبز، سیب زمینی شیرین و کلم بروکلی خودداری کنین. اطمینان حاصل کنین که سبزیجات و میوه ها به قطعاتی به اندازه لقمه خرد شدن چون مینا ها غذاشون رو نمیجون.
میتونین رژیم غذایی اون ها رو با کرم های خوراکی، جیرجیرک یا کرم مومی تامین کنین. اگه میناهاتون رو پرورش می‌دین، کرم‌های خوراکی باید حداقل ۵ درصد از جیره جفت‌های مولد رو شامل بشه و باید در دسترس مادر برای تغذیه جوجه ها باشه.

 به طور کلی، با ارائه روزانه ۱/۴ فنجان پلت و ۱/۴ فنجان میوه و سبزیجات به پرنده شروع کنین. در صورت نیاز مقدار رو افزایش بدین. برای اینکه مواد غذایی فاسد نشن، اونایی که نخورده رو حذف کنین. میناها همیشه باید به آب آشامیدنی شیرین دسترسی داشته باشن. آب مقطر یا تصفیه شده بهتر هم هست.

تغذیه مرغ مینا

آیا مرغ مینام به ویتامین ها، مواد معدنی یا اسیدهای آمینه اضافی نیاز داره؟

به طور کلی، میناهایی که رژیم غذایی پایه پلت دارن‌ نیازی به مکمل ندارن. مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی خاص ممکنه تو مراحل مختلف زندگی پرنده اهمیت بیشتری داشته باشن (به عنوان مثال، مکمل کلسیم موقع تخم‌گذاری لازمه). دامپزشک‌ میتونه به شما در مورد رژیم غذایی‌ مورد نیاز پرندتون کمک کنه.

 آیا مرغ مینام به شن نیاز داره؟

 در مورد نیاز پرنده ها به شن اختلاف نظر وجود داره. قبلاً اعتقاد بر این بود که شن برای تجزیه مکانیکی غذا تو سنگدان برای کمک به هضم ضروریه. این مساله برای پرنده هایی  که دونه ها رو به طور کامل و با پوسته میخورن صادقه. با این حال، مرغ مینا بیشتر غذاهای نرم میخوره و برای هضم غذا نیازی به شن نداره.

 چه نکاتی رو باید در مورد غذا دادن به مرغ مینام‌ رعایت کنم؟

  • همیشه مقدار غذایی که هر روز میخوره رو کنترل کنین.
  • از دادن سبزیجات و میوه های حاوی آهن زیاد خودداری کنین.
  • هر روز آب تازه بهش بدین.
  • هر روز میوه ها و سبزیجات تازه تهیه کنین.
  • تمام ظروف غذا و آب رو روزانه تمیز کنین.

ورزش و فعالیت بدنی

مرغ مینا نیاز به ورزش داره و باید روزانه حداقل یک ساعت از قفسش خارج بشه. قبل از اینکه پرنده تون رو از قفس خارج کنین، مطمئن بشین که تمام پنجره‌ها و درها رو بستین، پنکه‌های سقفی رو خاموش کردین و بقیه حیوانات خانگیتون تو دسترس نیستن.

مرغ مینا از بازی با اسباب بازی هایی مثل آینه، زنگ، درب بطری و سایر وسایل کوچیک لذت میبره. اسباب بازی ها اون ها رو درگیر و سرگرم میکنه. از تهیه اسباب بازی های طناب دار برای مرغ میناتون خودداری کنین چون ممکنه زبان یا ناخن های پرنده شما بهش گیر کنه.

 از کجا میشه مرغ مینا خرید؟

میناهای تپه ای به عنوان حیوانات خانگی بسیار محبوب هستن. تقاضا برای پرندگان بسیار بیشتر از ظرفیت اون ها برای تولید مثل تو اسارته. اکثر مردم مرغ میناهای خونگیشون رو از پرورش دهنده ها میخرن. این پرنده ها بسته به نژاد و گونه و شرایط مختلف از ۱۰۰ هزار تومن تا ۱۵ میلیون تومن به فروش میرسن.

خرید مرغ مینا

نشونه هایی  که باید تو یه پرنده سالم ببینین عبارتند از: چشم های روشن و پرهای تمیز و صاف، اشتهای خوب و حالت کنجکاو و فعال. از خریدن پرنده هایی که ترشحات بینی یا دهانی دارن، پرهای پرزدار برای مدت طولانی دارن و یا پرنده هایی که در انتهای قفس نشستن اجتناب کنین. بعد از خرید پرنده جدید، اون رو پیش دامپزشک ببرین تا به طور کامل معاینه اش کنه.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقایسه محصولات

0 محصول

مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول