زمان مطالعه7 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
کم خونی سگ یه مشکل بالینی رایجه که نشون دهنده کاهش گلبول های قرمز خون (RBCs) هست. گلبول های قرمز در مغز استخوان تولید میشن و اکسیژن رو به تمام بافت های بدن میرسونن.
سگ ها علائم کم خونی رو به شکل های مختلف بر اساس علت به وجود اومده، شدت و مدت نشون میدن. با بدتر شدن وضعیت کم خونی، سگ ها علائم بالینی مثل شوک و نارسایی سیستم قلبی عروقی و تنفسی رو نشون میدن.
کم خونی سگ میتونه شدید و تهدید کننده زندگیش باشه. اگه حیوان خانگیتون لثه های رنگ پریده داره، برای نفس کشیدن مشکل داره، خونریزی فعال داره یا کبودی غیر طبیعی داره فوراً به دامپزشکی مراجعه کنین.
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
به طور کلی سه مدل کم خونی در سگ داریم:
علاوه بر این انواع اصلی، نوع دیگه ای از کم خونی وجود داره که میشه بر اساس میزان پاسخگویی مغز استخوان دسته بندی کرد. در کم خونی ترمیمی، مغز استخوان به درستی به کاهش تعداد گلبول های قرمز پاسخ میده و شروع به ساخت گلبول های قرمز جدید میکنه. در کم خونی غیر ترمیم کننده، مغز استخوان گلبول های قرمز کافی تولید نمیکنه.
علائم بالینی کم خونی در سگ ها بر اساس علت، شدت و طول بیماری متفاوته. سگ‌های مبتلا به بیماری‌های مزمن ممکنه علائم بالینی مبهم داشته باشن یا علائم بالینی نداشته باشن. تا زمانی که کم‌خونی هنوز حاد نشده، سگ ها میتونن کاهش تعداد گلبول‌های قرمز رو جبران کنن. علائم رایج کم خونی حاد در سگ ها عبارتند از:
کم خونی در همه نژادها، سنین و جنسیت سگ ها دیده میشه. بعضی از نژادها مستعد ابتلا به نوع خاصی از کم خونی به نام کم خونی همولیتیک با واسطه ایمنی (IMHA) هستن که عبارتند از:
از دست دادن شدید خون موجب تروما، جراحی، انعقاد (انعقاد ضعیف)، پارگی طحال و سرطان های خونریزی دهنده (همانژیوسارکوم) میشه. از دست دادن خون به صورت مزمن منجر به کم خونی در موارد‌ی زخم‌های گوارشی طولانی‌مدت، ابتلا به انگل‌ها (کرم قلاب‌دار و کک)، تومور، سوء تغذیه میشه.
به طور معمول، گلبول‌های قرمز در سگ ها حدود ۱۱۰ تا ۱۱۵ روز عمر میکنن و در سنین پیری توسط طحال، کبد یا مغز استخوان حذف میشن.
نمونه های رایج این نوع کم خونی عبارتن از:
سایر علل تخریب گلبول های قرمز عبارتند از بعضی عفونت ها، انتقال خون ناسازگار، ناهنجاری ها و اختلالات ژنتیکی RBC، کتواسیدوز دیابتی، تجویز پروپوفول و هیپوفسفاتمی (فسفر کم).
کاهش تولید RBC زمانی اتفاق میفته که مغز استخوان گلبول‌های قرمز کافی تولید نمیکنه. موارد زیر میتونن روی توانایی بدن رو تولید گلبول های قرمز خون تأثیر بزارن:
بیشتر اوقات دامپزشکان بر اساس تاریخچه بیمار و یافته های معاینه بالینی ممکنه به کم خونی مشکوک بشن، به خصوص اگه سگ ها لثه های رنگ پریده، کبودی یا تومورهای شکمی آشکار داشته باشن. با این حال، کم خونی سگ تنها با انجام آزمایش خون برای ارزیابی تعداد RBC و همچنین سایر عوامل RBC مثل اندازه، شکل و رنگ تشخیص داده میشه.
شمارش کامل خون (CBC): این آزمایش چندین فاکتور RBC رو بررسی میکنه. همه این ها به دامپزشک کمک میکنه تا درمان رو برای کم خونی انتخاب کنه.
PCV/TS: این یه ابزار تشخیصی نسبتاً آسون و سریع برای بررسی حجم سلولی هستش، که راه دیگه ایی برای نظارت روی گلبول های قرمزه.
شمارش رتیکولوسیت: این آزمایش به دنبال افزایش تعداد گلبول‌های قرمز جوان انجام میشه که پاسخ احیا کننده رو نشون میده.
بیوشیمی و آنالیز ادرار: این آزمایش ها عملکرد اندام ها و سایر پارامترهایی رو که ممکنه موجب کم خونی بشن بررسی میکنه.
تست آگلوتیناسیون اسلاید: این آزمایش خون ساده به دنبال تجمع غیر طبیعی گلبول های قرمز در IMHA اتفاق میفته.
سیتولوژی یا اسمیر خون: این آزمایش گلبول های قرمز رو زیر میکروسکوپ ارزیابی میکنه.
ارزیابی مغز استخوان: این آزمایش میتونه با بررسی مغز استخوان از نظر سرطان، نشانه‌های بازسازی یا عوامل عفونی به بررسی علل کم خونی کمک کنه.
تصویربرداری: رادیوگرافی و سونوگرافی ممکنه به بررسی علل زمینه‌ای کم خونی، مثل تومورهای خونریزی‌دهنده کمک کنه.
سایر آزمایش‌ها: سرولوژی برای عوامل عفونی، آزمایش‌های مدفوع، پروفایل‌های انعقادی، آزمایش غدد درون ریز، تست‌های عملکرد اندام‌ها و بیوپسی تومورها همه آزمایش‌های ممکن دیگه برای سگ‌های مبتلا به کم خونی هستن.
قدم اول برای سگ های مبتلا به کم خونی درمان بیماری زمینه ای هستش. درمان بر اساس مزمن بودن و شدت بیماری متفاوته. برخی از روش های رایج درمان کم خونی عبارتن از:
اکثر دامپزشک ها از شمارش کامل خون و/یا آزمایش PCV/TS برای مشاهده پاسخ سگ به درمان، علاوه بر مشاهده سایر بیماری‌هایی که موجب کم خونی میشن، استفاده میکنن. به طور کلی، اگه بیماری زمینه ای درمان بشه، کم خونی ممکنه چندین هفته طول بکشه تا سگ به حالت عادی برگرده، اما بهبود بالینی معمولاً طی چند روز مشاهده میشه.
منبع: petmd
