سر فصل ها
Toggleلیس زدن سگ ها در صورتی که بیش از حد اتفاق بیفته، ممکنه مشکلات مختلفی واسشون به وجود بیاره.
اثرات منفی ناشی از لیس زدن سگ ها به طور مداوم میتونه ریزش مو یا طاسی، نواحی قرمز روی پوست، ضایعات شبه جوش، شوره سر، تغییر رنگ پوست یا پوشش، ترشحات زرد یا سبز و یا حتی لنگیدن باشه. برخی از سگ ها هنگام لیس زدن خودشون ممکنه علائم آشکاری از ناراحتی رو نشون بدن.
برای بسیاری از سرپرستین دیدن اینکه مدام سگشون داره خودش رو به طور وسواس گونه ای لیس میزنه، ممکنه آزاد دهنده و ناخوشایند باشه.
همین الان از متخصص برای سلامت سگت کمک بگیر
لیس زدن سگ ها به طور مداوم به چه معناست؟
بیشتر سگ ها چند تا ناحیه رایج رو لیس میزنن، برای مثال بین انگشتاشون، روی ساعدهاشون، روی مفاصل و شکمشون.
سگ ها ممکنه نواحی گفته شده رو به آرومی لیس بزنن یا حتی به شدت گاز بگیرن و بجون.
اگر موارد زیر رو در سگتون دیدین، میتونه نشون دهنده ی لیس زدن بیش از حد باشه:
- سگتون دچار ریزش مو، قرمزی پوست یا ترشح در هر نقطهای از بدنش شده.
- سگتون قادر به خوابیدن نیست یا به دلیل نیاز به لیس زدن یا جویدن، مرتباً از خواب بیدار میشه.
- سگتون هنگام لیس زدن یه ناحیه خاص، ناله میکنه یا آه میکشه.
- سگتون بازی رو متوقف کرده و به طور مکرر لیس میزنه یا خودش رو مرتب میکنه.
- سگتون لکه هایی تو خزش نزدیک به پوست داره.
- سگتون نمیتونه به طور عادی زندگی کنه.
علل لیس زدن سگ ها به طور افراطی
دلایل زیادی برای لیس زدن سگ ها به طور افراطی وجود داره. دامپزشک سعی میکنه علت اصلی رو مشخص کنه، مثل یه مشکل پوستی، درد یا مسئله رفتاری. از اونجایی که بیشتر سگ ها از نشون دادن علائم بیماری در مقابل دامپزشک اجتناب میکنن، میتونین با نشون دادن عکس ها یا ویدیو هایی از لیس زدن سگتون به تشخیص دامپزشک کمک کنین.
دلایل رایج لیس زدن سگ ها به طور افراطی شامل موارد زیر میشه:
عفونت ها و مشکلات پوستی
لیس زدن سگ ها و مرتب کردن به خودی خود به معنای خارش نیست. اما اگر با خاروندن یا ناحیه قرمز، عفونی یا گرم شدن همراه باشه، ممکنه خارش دلیلش باشه.
داروهای زیادی وجود دارن که دامپزشک ها میتونن برای درمان یا کنترل خارش به سگتون بدن، اما نگرانی اصلی اینه که چرا سگتون چنین خارش شدیدی داره. ابتدا دامپزشک باید یه معاینه کامل انجام بده و روی نواحی تحریک شده تمرکز کنه.
کک ها، مایت ها و سایر انگل ها
دامپزشک ممکنه خراش عمیق پوستی انجام بده، که یه تست تشخیصیه که در فولیکول های عمیق پوست به دنبال انگل های خارجی مثل کک یا مایت میگرده. برخی از مایت ها برای انسان ها مسری هستن، بنابراین شناساییشون خیلی اهمیت داره.
عفونتهای قارچی، باکتریایی و مخمری
با کنار گذاشتن انگل های خارجی، دامپزشک ممکنه به دنبال عفونت های قارچی، باکتریایی یا مخمری روی پوست و خز بگرده و از ابزاری تشخیصی به نام نوار آماده سازی استفاده کنه. عفونت های باکتریایی و مخمری معمولاً بسیار خارش دار و با قرمزی و ترشح همراه هستن.
مخمرها عاشق محیط های گرم، مرطوب و تاریک هستن، به همین دلیله که اغلب عفونت های مخمری بین انگشتان، در ناحیه کشاله ران و در گوشها دیده میشه. ترشحات قهوهای مایل به قرمز و تغییر رنگ نشونه های شایع عفونت های مخمری هستن. شما ممکنه نواحی تغییر رنگ یافته ای رو نیز ببینین که سگتون لیسش زده.
عفونت های قارچی مثل قارچ کچلی ممکنه خارش کمتری داشته باشن. قارچ کچلی با الگوی حلقهای از ریزش مو و قرمزی روی پوست مشخص میشه. برای حذف عفونت های قارچی، از کشت های خاص، نور و آزمایش های فولیکولی استفاده میشه.
بر اساس این نتایج، دامپزشک میتونه دوره درمان مناسب رو تعیین کنه. یه آنتی بیوتیک، یه داروی ضد قارچ، یه داروی ضد انگل، یه استروئید یا تعدیل کننده های ایمنی.
آلرژی ها
اگر آزمایش های تشخیصی پوستی منفی بودن، ممکنه سگتون از آلرژی رنج ببره. آلرژی ها یکی از علل شایع خارش هستن. به طور کلی دو نوع آلرژی وجود داره، محیطی و غذایی. یه حیوان خانگی که آلرژی داره، ممکنه خودش رو لیس بزنه، بجوه یا بخارونه یا حتی مشکلات گوارشی ثانویه داشته باشه.
برای کمک به درمان آلرژی های خفیف در خانه، بیشتر دامپزشک ها استفاده از رویکرد چندجانبه رو توصیه میکنن، یعنی استفاده از چندین درمان مختلف که با هم کار میکنن. درمان های بدون نسخه، مثل استفاده از اسیدهای چرب امگا ۳، شامپوی آرام بخش، موس موضعی یا دستمال های مرطوب همراه با آنتی هیستامین ها میتونه خیلی مفید باشه. همیشه قبل از شروع هر دارو یا درمانی با دامپزشک مشورت کنین.
به خاطر داشته باشین که بیشتر اوقات یه سری از سگ ها ممکنه به نسخه های قوی تری نیاز داشته باشن تا احساس بهتری کنن. ممکنه به آنتیبیوتیک ها یا حتی درمان های نسخهای ضد خارش نیاز باشه.
آلرژی های غذایی
اگر به آلرژی غذایی مشکوک باشین، دامپزشک ممکنه یه آزمایش غذایی هیپوآلرژنیک با استفاده از رژیم غذایی آلرژی تجویز کنه. آزمایش های غذایی معمولا ۱ الی ۳ ماه طول میکشن تا بهبود رو نشون بدن. به همین دلیل، درمان هر گونه عفونت گوش یا پوست هم زمان با آزمایش غذایی ضروریه.
اگر در مورد دلایل لیس زدن سگت سوال داری و نیاز به مشاوره با دامپزشک داری، روی همین نوشته کلیک کن!
برای انجام آزمایش غذایی، شما و دامپزشک بهترین رژیم غذایی رو برای سگتون تعیین میکنین. پروتئین هیدرولیز شده یا پروتئین جدید دو گزینه بسیار رایج هستن. در طول آزمایش، سگتون نباید هیچ غذای دیگه ای دریافت کنه. هدف اینه که از ورود هر گونه آلرژن غذایی دیگه به رژیم غذایی جلوگیری شه.
اگر سگتون در این آزمایش غذایی خوب عمل کنه، میتونین به آرومی همزمان شروع به معرفی مجدد یا چالش با یه مورد غذایی جدید کنین. اگر لیس زدن سگتون زیاد شد، احتمالاً به غذای جدید آلرژی داره. با گذشت زمان و صبر، این چالش میتونه بارها و بارها انجام شه تا پروفایل آلرژی حیوان خانگیتون تعیین شه.
آلرژی های محیطی
آلرژی های محیطی یا آتوپی میتونن به عنوان علت زمینهای خارش بعد از اتمام آزمایش رژیم غذایی بررسی شن. عفونت های ثانویه در پوست یا گوش بسیار شایع هستن و باید به طور همزمان درمان شن، درست مثل آلرژی های غذایی.
داروهای زیادی برای کمک به درمان آتوپی وجود دارن، مثل Apoquel، Cytopoint یا Atopica. اما بهترین رویکرد طولانی مدت برای مدیریت آلرژی های محیطی، به ویژه در سگ های جوان تر، انجام آزمایش پوستی آلرژی و سپس شروع ایمونوتراپی یا حساسیتزدایی هستش.
درد
اگر هیچ نشونهای از عفونت پوستی یا آلرژی وجود نداشته باشه، دامپزشکان به سایر مسائل مثل آرتروز، درد و زخم به عنوان دلایل نظافت بیش از حد و لیس زدن فکر خواهند کرد. سگ ها معمولاً نواحی دردناک بدنشون رو لیس میزنن.
ناحیه ای رو که سگتون لیس میزنه با دقت بررسی کنین تا نشونههایی از بریدگی ها، زخم ها یا حتی نیش حشرات کوچک پیدا کنین. اگر ریزش مو وجود نداره، این موارد ممکنه به سختی دیده شن. ممکنه برای بررسی کامل به کوتاه کردن موها و تمیز کردن ناحیه مورد نظر نیاز داشته باشین.
ناحیه رو با صابون ملایم یا صابون مخصوص سگ تمیز کنین، نه با پاک کننده های خانگی مثل الکل یا هیدروژن پراکسید که برای سگ ها مضر هستن. اکثر زخم ها نیاز به مراقبت پزشکی و مداخله جراحی دارن.
نظافت بیش از حد مفاصل میتونه نشون دهنده آرتروز، آسیب بافت نرم، شکستگی یا بیماری دژنراتیو مفاصل باشه.
گزینههای درمانی زیادی برای آرتروز، کشیدگی ها و رگ به رگ شدنها و بیماری دژنراتیو مفاصل وجود داره، از جمله دارو، کاهش وزن، مکملها، لیزر درمانی، فیزیوتراپی و طب سوزنی.
تهوع
اگر سگتون لباش، فرش یا تختخواب رو لیس میزنه یا اگر علف میخوره، میتونه نشونه تهوع باشه. همچنین ممکنه نشونههایی مثل آبریزش، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، افزایش صداهای معده یا لیسیدن لب رو ببینین.
آزمایشهای تشخیصی استاندارد، مثل اشعه ایکس و آزمایش های خون، میتونن به تعیین علت و درمان تهوع حیوان خانگیتون کمک کنن. اگر حیوان خانگیتون بیحاله و استفراغ میکنه، فوراً به دامپزشکی مراجعه کنین.
مشکلات بهداشتی دیگه
محل لیس زدن سگ رو مشاهده کنین. ناخن های بلند و ترک خورده معمولاً منبع ناراحتی هستن. در این مورد، یک کوتاه کردن ساده ناخن میتونه مشکل رو حل کنه. با این حال، مسائل خودایمنی و کمبودهای غذایی هم میتونن موجب ناخن های خشک و شکننده شن.
اگر ناخنهای سگتون به طور مکرر شکسته، ترک خورده، خشک یا شکننده هستش، با دامپزشک مشورت کنین تا علت این مشکل رو پیدا کنه. اسیدهای چرب امگا ۳ و سایر مکمل های غذایی میتونن به تقویت پوشش و ناخن های سگتون کمک کنن.
اگر سگتون مقعد یا کشاله رانش رو لیس میزنه، ممکنه دچار عفونت های کیسه های مقعدی، دستگاه ادراری یا اندام های تولید مثلی باشه. دامپزشک ممکنه ابتدا کیسه های مقعدی حیوان خانگیتون رو تخلیه کنه تا عفونت و انسداد رو رد کنه. نمونه ادرار شواهدی از عفونت، خون، کریستال های مثانه ادراری و التهاب رو نشون میده.
معاینه کامل دستگاه تناسلی به ویژه در سگ های مادهای که عقیم نشدن، اهمیت داره. چون میتونن به عفونت های شدید و تهدیدکننده رحم مبتلا شن.
آخرین گام ممکنه بیوپسی جراحی از ناحیهای باشه که سگتون در حال لیسیدن، جویدن و آسیب رسوندن بهشه. پاتولوژیست نمونه بیوپسی رو بررسی میکنه تا به دنبال سلول های غیر طبیعی بگرده و امیدواریم بتونه درست تشخیص بده.
مسائل رفتاری/اضطراب
اگر همه دلایل پزشکی مثل خارش، عفونت، آلرژی، تهوع یا درد رد شده باشه، لیس زدن و نظافت بیش از حد ممکنه به یه مسئله رفتاری مرتبط بشه.
خستگی
سگ ها ممکنه بخاطر خستگی خودشون رو لیس بزنن، مرتب کنن و بخارونن. اگر متوجه شدین که حیوان خانگیتون بیشتر مواقعی که بیکاره خودش رو لیس میزنه، سعی کنین فعالیت های روزانه اش رو زیاد کنین تا وقت کمتری برای لیس زدن خودش پیدا کنه.
نتیجهگیری
لیس زدن سگ ها یه رفتار طبیعیه، اما اگر به صورت مداوم و بیش از حد انجام شه، نیاز به بررسی دقیق و مداخله داره. با درک علل مختلف این رفتار و استفاده از روش های مناسب برای مدیریتش، میشه سلامت و راحتی سگ ها رو بهبود بخشید. اگر در مورد لیس زدن سگتون نگران هستین، حتماً با دامپزشک مشورت کنین تا بهترین راهکار رو برای رفع این مشکل انتخاب کنه.
منبع: petmd.com