حساب کاربری

یا

حداقل 8 کاراکتر

مرغ مینا: هر چیزی که باید در مورد خصوصیات و ویژگی های این پرنده بدونین

زمان مطالعه14 دقیقه

آخرین بروزرسانی : ۳ اسفند ۱۴۰۲نویسنده : دسته بندی : مقالات
پرینت مقالـه

می پسنـدم0

اشتراک گذاری

اندازه متن12

اگر میخواین یه پرنده پرحرف و باهوش تو خونتون داشته باشین، پرنده استوایی مینا حیوون خونگی مناسب شماست. مرغ مینا ویژگی های چشمگیری داره و به همین خاطر اون رو میون طرفداراش محبوب کرده. مرغ مینا  یکی از بهترین تقلید کننده های صحبت کردن و گفتار شناخته میشه و پس از اون طوطی خاکستری در رده دوم قرار داره.

خاستگاه و تاریخچه مرغ مینا

 مرغ مینل مینا از خانواده پرندگان Sturnidae یا سار هستن.  این پرنده یه گونه نوک نرمه و بومی آفریقا، هند، آسیای جنوب شرقی و اندونزی هستش. مرغ مینا در بیشتر نقاط جهان در طبیعت زندگی میکنه. در یونان باستان، پرنده مینا یه حیوان خونگی اشرافی به حساب میومده.
 کلمه “mynah” از کلمه هندو maina و کلمه سانسکریت madana گرفته شده که به معنی «لذت‌انگیز و سرگرم‌کننده» هست. در ادبیات هندی، این پرنده نام‌های مختلفی داره، از جمله کالاهاپریا (کسی که به بحث و جدل علاقه داره)، چیترانترا (چشم‌های زیبا)، پی‌تانترا ( کسی با چشم‌های زرد)، و پیتاپاد ( کسی با پاهای زرد)
دو نوع اصلی از پرنده های مینا که به عنوان حیوون خونگی نگهداری میشن، مینای تپه ای و مینای معمولی هستن. مرغ مینای تپه ای گونه‌ایی که اکثر سرپرستین غربی اون رو به‌ عنوان حیوون خونگی میپذیرن و این نوع از مرغ مینا میتونه مثل یه ادم صحبت کنه. مینای معمولی اغلب یک آفت محسوب میشه و یکی از مهاجم ترین گونه های پرنده در جهان به حساب میاد.
برای کمک به مهار حشره ها به زیستگاه های غیر بومی معرفی شد. این پرنده به عنوان یه حشره کش نقش مهمی داشته، اما مینای رایج اغلب پرنده های بومی رو جابجا می کرد و ذخایر غذایی اونها رو کم میکرد. گونه سوم، مینا بالی، یه گونه نادر و در معرض خطر انقراضه. کمتر از ۱۰۰ مینا بالی در طبیعت وجود داره.
مشاوره دامپزشکی آنلاین

خلق و خوی مرغ مینا

 پرنده مینا پر جنب و جوش و اجتماعیه و شخصیت های جالبی دارن. این پرنده خوش اخلاق و باهوشه و به خوبی با زندگی تو قفس سازگار میشه تو این شرایط هم میتونه تولید مثل کنه. رام کردن و صحبت کردن باهاشون آسون تره.  اونها دوست دارن با ما ارتباط برقرار کنن و از  تعامل با انسان ها لذت میبرن ولی علاقه ای به اینکه بغلشون کنین ندارن.
پرنده های جوون به راحتی با محیط  و موقعیت های جدید سازگار میشن. پرنده جوون دوست داره با هر دو جنس، گروه های سنی متفاوت ارتباط برقرار کنه و موقعیت های جدید، مثل سفر با ماشین، رفتن به دامپزشکی، و دیدن اتاق های مختلف خانه رو تجربه کنه. پرنده مینا معمولاً به کسی که بیشتر بهش توجه میکنه نزدیک میشه و همچنین با کسی که بهش اب و غذا میده و باهاش حرف میزنه بیشتر احساس نزدیکی و صمیمیت میکن.
مرغهای مینا ممکنه به پرنده های کوچیکتر حمله کنن. اگر بیشتر از یه گونه پرنده دارین، بهتره اونارو از پرنده های مینا جدا کنین.

 صحبت کردن و اواز خوندن

اگر فکر میکنین که مرغ میناتون کارهای بشتری به غیر از تکرار حرف های شما انجام نمیده، باید بگم که اشتباه کردین. مرغ مینا صداهای مختلفی از خودش درمیاره مثل سوت زدن، جیغ زدن و صداهای دیگه که باهاشون در واقع با ادمای دور و برشون ارتباط برقرار میکنن.

میناهای تپه ای و معمولی بخاطر تقلیدشون از صدای انسان ها معروفن. مرغ مینا میتونه تا ۱۰۰ کلمه رو یاد بگیره. کلید اموزش صحبت کردن با پرنده، تکرار و صبره. کلمه یا عباراتی رو که میخواین یاد بگیره، واضح براش بیان کنین و بارها براش تکرار کنین.

رنگ ها و نشونه های مرغ مینا

 مینای تپه ای دارای بدنی سیاه رنگ، منقاری متمایل به نارنجی مایل به قرمز و پاهای زرد رنگه. مرغ مینا از نوع بالی دارای بدنی سفید و نوک سیاه توی بالها و دمش هست و دور چشماس آبی و منقاری زرد رنگ داره.  هر دو جنس یه شکل هستن. به جز آزمایش ژنتیکی یا دیدن اینکه کدوم پرنده تخم میگذاره، هیچ راه مطمئنی برای تشخیص جنس اونها نیستش.
مینای رایج دارای بدن قهوه ای و سر، گردن و بالای سینه مشکی براق  و لکه های سفید متمایز  روی بال هاش که تو پرواز به خوبی قابل مشاهده هست.
میناهای رایج در حال حاضر در سراسر شرق استرالیا از غرب ویکتوریا در جنوب تا کایرنز در شمال گسترش پیدا کردن. اونها برای اولین بار در سال ۱۸۶۲ از آسیا به استرالیا آورده شدن تا کرم ها و سایر حشره ها رو تو باغ های بازار اطراف ملبورن کنترل کنن. در سال ۱۸۸۳، مینا ها به تاونزویل و مناطق همجوار کشت نیشکر در شمال کوئینزلند برای مبارزه با ملخ ها و سوسک های نیشکر منتقل شدن.
میناهای رایج نیز در نیو ساوت ولز شناسایی شدن. سوابق تاریخی نشون میده این پرنده یه زمانی در قرن نوزدهم یه گونه حفاظت شده درنیو ساوت ولز بوده.
میناهای معمولی تو طیف وسیعی از آب و هواها و زیستگاه ها زندگی میکنن و خیلی سازگار هستن. اونها آب و هوای گرم رو ترجیح میدن و تو مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل گرم فراوانتر هستن. مناطق باز که پوشش درختی کمی دارن، مثل پارک ها و باغ های باز حومه شهر، زیستگاه اصلی اونها هستش. مینای معمولی همچنین تو مناطق پاک‌سازی شده کشاورزی، به‌ویژه علفزارهای باز، پادوهای کشت‌شده، مزارع نیشکر و مزارع زندگی میکنن.

 تاثیرات مرغ مینا

در استرالیا، میناهای رایج به دلیل رفتارهای سرزمینی و رقابت در لانه سازی، تنوع زیستی بومی رو تهدید میکنن.  اونها مادام‌العمر تک‌همسر و بی‌تحرک هستن — جفت‌های مولد هر سال از یک قلمرو استفاده میکنن و در طول فصل تولید مثل (اوت تا مارس) به طور تهاجمی از قلمرو خود محافظت میکنن. تصور میشه که این رفتار  گونه های مختلف پرنده های بومی رو از سوراخ درخت ها بیرون میکشه و حتی تخم‌ها و جوجه‌ها رو میکشه.
مینای معمولی همچنین به عنوان ناقل بیماری هایی مثل مالاریای پرندگان شناخته میشود که میتونه برخی از پرنده های بومی رو به سمت انقراض بکشونه. میناهای معمولی میتونن به میوه های در حال رسیدن مثل انگور و زغال اخته آسیب جدی وارد کنن.  خروسه کردن و لانه سازی در نزدیکی مناطق مسکونی منجر به شکایات صوتی و نگرانی های بهداشتی و ایمنی میشه.  میناهای معمولی ناقل بیماری‌هایی مثل آنفولانزای پرندگان و سالمونلوز۳ و انگل‌هایی مثل کنه‌ها هستن که میتونن موجب درماتیت تو انسان شن.
مرغ مینا

مراقبت از مرغ مینا

 پرنده های مینا بسیار فعال هستن و از پریدن از یه سوف به سوف دیگه لذت میبرن. اونها به یه قفس بزرگ نیاز دارن. حداقل اندازه قفس برای یه پرنده مینا باید ۴ فوت عرض، ۲ فوت ارتفاع و حدود ۲ فوت عمق  داشته باشه.  قفس باید چندین نشیمن داشته باشه که تو ارتفاع‌های مختلف و با عرض، قطر و بافت متفاوت تنظیم شده‌ باشه.  انواع مختلف سوف امکان ورزش پا رو فراهم میکنن. سوف های طبیعی بهترین گزینه برای استفاده هستن.
یه جعبه لانه برای خواب پرنده‌ تو قفسش در تهیه کنین. قفسش رو در معرض باد قرار ندین و شب ها قفس رو بپوشونین . همچنین قفس رو نزدیک آشپزخونه نزادین چون میناها به دود و بوی تند حساس هستن.
 پرنده های مینا دوست دارن حمام کنن، پس براشون یه کاسه یا ظرفی تهیه کنین که به اندازه کافی بزرگ باشه تا بتونه حسابی اب تنی کنه.  حموم کردن به پرنده ها کمک میکنه تا با از بین بردن گرد و غبار‌، شوره و کنه پرهای خودشون رو سالم‌ نگه دارن و در عین حال رطوبت لازم براشون اینجوری تامین میشه.  سیستم های تهویه مطبوع و گرمایش تو خونه ها پوست پرنده رو خشک میکنن.  همچنین میتونین مرغ میناتون رو با یه بطری اسپری ابپاشیش کنین.  پرنده تون رو زیر دوش نگذارین. فشار سر دوش زیاده و به پرندتون اسیب میزنه

مشکلات رایج سلامتی

میناها مستعد ابتلا به برخی مشکلات کبدی و هموکروماتوز یا بیماری ذخیره آهن هستن. تو پرنده های مینا هموکروماتوز با‌ مصرف زیاد آهن تو رژیم غذایی مرتبطه. به میزان اهنی که توی غذای پرندتون هست دقت کنین!

مرغ مینا

هموکروماتوز یا بیماری ذخیره آهن یک بیماری متابولیکه که علاوه بر مرغ مینا روی بیشتر پرنده های نوک نرم تأثیر میزاره و یه سری از اونها عبارتن از توکان، تاناگر و پرندگان بهشتی.
این پرنده ها مقدار زیادی آهن تو کبد ذخیره میکنن که باعث بزرگ شدن کبد میشه که میتونه منجر به مشکل در تنفس و مرگ یشه. این بیماری خیلی کم شناخته شده.
یکی از معدود درمان‌های موجود، فلبوتومی یا خون‌رسانی هستش. درمان برای پرنده ها برداشتن خون معادل ۱% وزن بدن یا ۱۰% خون هستش. بنابراین بدن پرنده مجبور به گرفتن آهن از کبد برای ساخت خون جدید میشه و در نتیجه میزان آهن ذخیره شده تو کبد کاهش پیدا میکنه. علل احتمالی یا عوامل موثر تو این بیماری عبارتن از رژیم غذایی، ژنتیک و استرس.
این امکان وجود داره که تو طبیعت در رژیم غذایی طبیعی اونها آهن کمی وجود داشته باشه، بنابراین مرغ مینا و سایر گونه های مبتلا برای استفاده مؤثرتر از اهن تکامل پیدا کردن و بنابراین به مقدار کمتری اهن نیاز دارن. جیره‌های غیر استانداردی که برای مرغ مینامون استفاده میکنیم ممکنه آهن بیشتری نسبت به جیره پرنده ها داشته باشه یا ممکنه شلاتور که به اونها کمک میکنه تا اهن اضافی رو از بین ببرن نداشته باشه.
در حال حاضر هیچ آزمایش مطمئنی برای این بیماری وجود نداره. آزمایش خون و بیوپسی کبد با نتایج متفاوتی صورت میگیره. نتایج یه آزمایش به تنهایی قابل اعتماد نیستش، اما وقت در کنار هم بررسیشون کنیم، بهتر میشه تشخیص داد. مطمئن ترین آزمایش با استفاده از فناوری تصویربرداری انجام میشه. این ازمایش با موفقیت تو انسان استفاده میشه اما استفاده اون برای  پرنده ها هزینه بالایی داره.
تلاش برای غربالگری پرندگان در معرض خطر هم بسیار پرهزینه و هم بسیار پرخطره. بنابراین بهتره این بیماری رو با تغذیه با رژیم غذایی کم آهن به مرغ میناتون کنترل کنین. استفاده از آهن مصرفی برای پرنده هاتون رو با استفاده از غذای تجاری با برچسب آهن کم و با  تغذیه میوه‌های کم آهن محدود کنین.

اگر میخواین بهترین دامپزشک های پرنده رو بشناسین، کلیک کنین.

رژیم غذایی و تغذیه مرغ مینا

دانش تغذیه ای پرنده ها بخاطر افزایش آگاهی از اهمیت تغذیه و هم بخاطر زیاد شدن تحقیقات در مورد نیازهای مختلف پرنده ها، دائماً در حال تغییره. مثل سایر حیوانات، پرنده ها به تعادل مناسبی از کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها، مواد معدنی و آب نیاز دارن. گونه های مختلف پرندگان اغلب به غذاهای متفاوتی نیاز دارن. مرغ های مینا غذاهای متنوعی میخورن و در مقایسه با طوطی ها دستگاه گوارش نسبتاً کوتاهی دارن. این عامل باعث میشه تا انتقال غذا از طریق دستگاه گوارش خیلی سریع انجام بشه. بنابراین مرغ مینا بشتر در حال غذا خوردنه و مدفوع مکرر و شلی داره.

مرغ مینا مثل طوطی ها غذاش رو تیکه تیکه نمیکنه، به همین دلیل باید غذاش رو تو قطعات کوچک، طوری که راحت بلعیده شه و به اندازه گاز گرفتن در اختیارشون بزارین. در مورد هر گونه سوال در مورد سلامت و تغذیه مرغ مینا با دامپزشکتون مشورت کنین.
رژیم های پلت شده گلوله ها برای نیاز غذایی پرنده ها ساخته شدن. این گلوله ها مغذی هستن و خوردنشون خیلی اسونه و از اونجایی که گلوله ها خشک هستن، زمانی که پرنده ها اونها رو میخرن، فضولاتشون کمتر میشه و همچنین قفسشون رو کمتر کثیف میکنه.
مرغ مینا به میزان آهن موجود در غذاش خیلی حساس هستش. به اونها باید گلوله‌های غذایی رو بدین که اهنشون کم هستش و دارای برچسب های مخصوص برای پرنده های منقار نرم هستن. بعضی از گلوله ها، اگرچه مغذی هستن، ممکنه  آهن بیش از حد داشته باشن. برای مرغ مینا این پلت ها خطرناک هستن و  ممکنه به گسترش بیماری ذخیره آهن یا همون هموکروماتوز کمک کنه. هموکروماتوز یه بیماری بالقوه کشنده که باعث ایجاد نارسایی قلبی و کبدی در پرنده ها میشه. اگر گلوله ها حاوی کمتر از ۹۰-۱۰۰ میلی گرم آهن به ازای هر کیلوگرم جیره باشن برای تغذیه مرغ مینا مناسب هستن. با دامپزشکتون در مورد توصیه های غذایی در مورد انتخاب گلوله مناسب برای مرغ میناتون مشورت کنین.
در طبیعت، رژیم غذایی مینای تپه ای عمدتاً میوه هستش. در حالیکه مینای معمولی همه چیزخوار هستش و میوه، شهد و حشره میخوره. به مرغ مینای خونگیتون مخلوطی از  گلوله های منقار نرم حاوی ۱۸ درصد پروتئین، ۸ درصد چربی و مقدار بسیار کمی آهن بدین تا به مقابله با بیماری ناشی از سوء جذب آهن کمک کنه. این گلوله های غذایی باید حدود ۵۰ درصد از رژیم غذایی اونها رو تشکیل بده.
 میتونین موز رسیده و شیرین، سیب، خرما، انگور، هلو، انبه، پاپایا، پرتقال، آناناس، گلابی، آلو و هندونه براش تهیه کنی. از مصرف بیش از حد موز خودداری کنین چون قند زیادی داره.  از دادن میوه های خشکی که آهن بالایی داره مثل کشمش خودداری کنین. دونه های میوه ها رو جدا کنین، ممکنه سمی باشن. همچنین از دادن سبزیجات سبزرنگ که سرشار از آهن هستن مثل نخود، لوبیا سبز، سیب زمینی شیرین و کلم بروکلی خودداری کنین. اطمینان حاصل کنین که سبزیجات و میوه ها به قطعاتی به اندازه لقمه خرد شدن. مینا ها غذاشون رو نمیجون.
میتونین رژیم غذایی اونها رو با کرم های خوراکی، جیرجیرک یا کرم مومی تامین کنین. اگر میناهاتون رو پرورش می‌دین، کرم‌های خوراکی باید حداقل ۵ درصد از جیره جفت‌های مولد رو شامل بشه و باید در دسترس مادر برای تغذیه جوجه ها باشه.
 به طور کلی، با ارائه روزانه ۱/۴ فنجان گلوله و ۱/۴ فنجان میوه و سبزیجات به پرنده خود شروع کنین. در صورت نیاز مقدار رو افزایش بدین.برای اینکه مواد غذایی فاسد نشن، اونایی که نخورده رو حذف کنین. میناها همیشه باید به آب آشامیدنی شیرین دسترسی داشته باشن.  آب مقطر یا تصفیه شده بهتر هم هستش.

تغذیه مرغ مینا

آیا مرغ مینام به ویتامین ها، مواد معدنی یا اسیدهای آمینه اضافی نیاز داره؟

به طور کلی، میناهایی که رژیم غذایی پایه پلت دارن‌ نیازی به مکمل ندارن.  مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی خاص ممکنه تو مراحل مختلف زندگی پرنده اهمیت بیشتری داشته باشن(به عنوان مثال، مکمل کلسیم موقع تخم‌گذاری لازمه). دامپزشک‌ میتونه به شما در مورد رژیم غذایی‌ مورد نیاز پرندتون کمک کنه.

 آیا مرغ مینام به شن نیاز داره؟

 در مورد نیاز پرنده ها به شن اختلاف نظر وجود داره. قبلاً اعتقاد بر این بود که شن برای تجزیه مکانیکی غذا تو سنگدان برای کمک به هضم ضروریه.  این مساله برای پرنده هایی  که دونه ها رو به طور کامل و با پوسته میخورن صادقه.  با این حال، مرغ مینا بیشتر غذاهای نرم میخوره و برای هضم غذا نیازی به شن نداره.

 چه نکاتی رو باید در مورد غذا دادن به مرغ مینام‌ رعایت کنم؟

 همیشه مقدار غذایی که هر روز میخوره رو کنترل کنین.
 از دادن سبزیجات و میوه های حاوی آهن زیاد خودداری کنین.
 هر روز آب تازه بهش بدین.
 هر روز میوه ها و سبزیجات تازه تهیه کنین.
 تمام ظروف غذا و آب رو روزانه تمیز کنین.

ورزش

مرغ مینا نیاز به ورزش داره و باید روزانه حداقل یه ساعت از قفسش خارج شه. قبل از اینکه پرنده تون رو از قفس خارج کنین، مطمئن شین که تمام پنجره‌ها و درها رو بستین، پنکه‌های سقفی رو خاموش کردین و بقیه حیوونای خونگیتون تو دسترس نیستن.
مرغ مینا از بازی با اسباب بازی هایی مصل آینه، زنگ، درب بطری و سایر وسایل کوچک لذت میبره. اسباب بازی ها اونها رو درگیر و سرگرم میکنه. از تهیه اسباب بازی های طناب دار برای مرغ میناتون خودداری کنین چون ممکنه زبان یا ناخن های پرنده شما بهش گیر کنه.

 کجا میشه مرغ مینا خرید؟

میناهای تپه ای به عنوان حیوونای خونگی بسیار محبوب هستن. تقاضا برای پرندگان بسیار بیشتر از ظرفیت اونها برای تولید مثل تو اسارت هستش. اکثر مردم مرغ میناهای خونگیشون رو از پرورش دهنده ها میخرن.  این پرنده ها بسته به نژاد و گونه و شرایط مختلف از ۱۰۰ هزارتومن تا ۱۵ میلیون به فروش میرسن.
خرید مرغ مینا
نشونه هایی  که باید تو یه پرنده سالم ببینین عبارتن از: چشمای روشن و پرهای تمیز و صاف؛  اشتهای خوب؛  و حالت کنجکاو و فعال. از خریدن پرنده هایی که ترشحات بینی یا دهانی دارن، پرهای پرزدار برای مدت طولانی دارن و یا پرنده هایی که در انتهای قفس نشستن اجتناب کنین. بعد از خرید پرنده جدید، اون رو پیش دامپزشک ببرین تا به طور کامل معاینه اش کنه.
مقایسه محصولات

0 محصول

مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول
مقایسه محصول