خصوصیات ظاهری
- طول عمر بین ۱۰ تا ۱۵ سال
- قد بین ۳۵ تا ۴۵ سانتی متر
- وزن بین ۳ تا ۵.۵ کیلوگرم
پرشین دارای سر بزرگ گرد، چشم های گرد بزرگ، بینی کوتاه و گونه کامله. همچنین دارای گوش هایی کوچک با نوک گرده و سر توسط یک گردن کوتاه و ضخیم و یک بدن عضلانی حمایت میشه. پاهای گربه پرشین کوتاه، ضخیم و قوی به همراه پنجه های بزرگ، گرد و محکمه . پرشین دمی کوتاه اما متناسب با طول بدنش داره. گربه پرشین دارای پوشش بدن بلند، ضخیم و براق به همراه بافتی بسیار زیباست که در تمام نواحی بدن حتی روی پنجه، دم، انگشتان و گوش هم وجود داره.
گربه پرشین میتونه ظاهر متفاوتی داشته باشه. برخی از اونا peke-face Persian هستند و دارای چهره ای صافن که البته احتمال ابتلا به مشکلات تنفسی در اونا بسیار بالاس. همچنین پرشین میتونه به رنگ های مختلفی دیده شه مثل سفید، سیاه….. .
رنگ چشم با رنگ پوشش بدن مرتبطه مثلا گربه های سفید دارای چشم های آبی درخشانن. گربه پرشین بسیار باوقاره و به آرام بودن مشهوره اگرچه این نژاد آروم و ساکته اما مغرور و سلطنتیه. ممکنه که شما ازش صدای خس خس نشنوین اما این به معنی این نیست که صدای بلند کودکان یا حیوانات خانگی دیگه اونو اذیت نمیکنه.
برای خوندن مطالب بیشتر از وتوریا کلیک کنین!
تاریخچه نژاد پرشین
پرشین یه نژاد قدیمیه. کسانی که این گربه زیبا رو دارن باید بدونن که این گربه بسیار متمدنه و از قسمتی از بین النهرین که بعدا به اسم ایران تغییر کرد نشات گرفته. موهای بلند این نژاد احتمالاً نتیجه یک جهش طبیعی بوده و ظاهر چشمگیر آن توجه نجیب زاده ایتالیایی و جهانگردی به نام Pietro Della Valle در قرن هفدهم را به خود جلب کرد. در اون زمان گربه ها موهای خاکستری براق و ابریشمی داشتن اما با توجه به پرورش نژاد بصورت انتخابی الان در رنگ های مختلف به همراه رنگ سفید دیده میشن.
تا اواخر قرن نوزدهم ، هنگامی که پرورش دادن گربه ها رایج شد ، گربه های مو بلند از ایران ، ترکیه ، افغانستان و سایر مناطق به عنوان گربه های “آسیایی” شناخته می شدند و اغلب با هم پرورش داده می شدن. در نمایشگاه گربه های کریستال پالاس در سال ۱۸۷۱ ، گربه های نژاد پرشین از جمله نژادهایی بودن که به نمایش گذاشته شدن. اونا حیوانات اهلی خانگی محبوب آن زمان بودند و به دلیل علاقه مندی ملکه ویکتوریا به این نژاد ، یک محبوبیت خاص و ویژگی منحصر به فردی داشتن.
علاقه مندان به گربه شروع به پرورش گربه هایی کردن که دارای سر گرد ، صورت کوتاه ، بینی شل ، گونه های چاق ، گوش های کوچک و گرد ، چشم های بزرگ و بدنی محکم بودن موی اونا از گربه آنگورا بلندتر بود و پاهای کوتاه تری داشتن و خیلی زود گربه پرشین محبوبیت بیشتری نسبت به گربه آنگورا پیدا کرد.
شخصیت
گربه پرشین بسیار باوقار و مطیعه و به آرومی و شیرین بودن مشهوره.
توی هر خونه ای باشه زیبایی خونه است ، از بودن در آغوش شما لذت میبره و دوست داره که نوازشش کنین همچنین بچه هایی که اونو در آغوش میگیرن و موهاش رو به آرومی شونه میکنن دوست داره. پرشین بسیار مهربونه اما برای محبتش تبعیض قایل میشه.
اونا توجه خودشون رو به اعضای خانواده و تعداد کمی از مهمان ها که مبتونن بهشون اعتماد کنن، اختصاص میدن. جاهای شلوغ باب میل پرشین نیستن . اونا آرومن و خونه های کم سروصدا و محیط های آروم رو ترجیح میدن و دوست دارن محیط اطرافشون تغییرات کمی داشته باشه. با چشم هایی درشت و صدای آرام و رسا، پرشین به شما اجازه میده تا نیازهاشو بفهمین مثل بازی کردن یا غذا خواستن.
پرشین بعیده که از پرده خونه شما بالا بره، روی میز آشپزخونه شما بپربپر کنه یا بالای یخچالتون بره اینکه پرشین بتونه محل اسقرار خودش رو بین کف خونه یا روی مبل انتخاب کنه بسیار براش شادی بخشه زمانی که شما توی خونه نبستین یا مشغول به انجام کاری هستین پرشین راضیه که روی مبل یا رختخواب باشه تا زمانی که شما کارتون تموم شه و بهش توجه و محبت کنین.
مراقبت و بیماری
پرشین ها به طور کلی سالمن اما مثل همه نژادهای دیگه مستعد ابتلا به بیماری های خاصی هستن. که بیشتر مربوط به ساختار صورت آنها است:
- تنفس سخت یا صدا دار که ناشی از انقباض(تنگ شدن) سوراخ های بینیه
- عدم قرار گیری درست دندان ها روی هم
- اشک بیش از حد
- بیماری های چشمی مانند چشم گیلاسی
- حساسیت به گرما
- بیماری کلیه پلی کیستیک
- استعداد ابتلا به کرم حلقوی، یک عفونت قارچی
- Seborrhea oleosa که یک بیماری پوستیه و باعث ایجاد خارش،قرمزی و ریزش مو میشه
مهمترین نکته در مورد پرشین نیاز به نظافت روزانه است. موهای بلند و زیباش همیشه تمیز و بدون گره نمیمونه بنابراین باید هر روز به آرامی و کامل تمیز و شانه بشه. همچنین حمام کردن لااقل یکبار در ماه کافی است نکته دیگه نظافت بستر و محل زندگی پرشینه. بستر ممکنه به پنجه پرشین گیر کنه. اگه بسترش کاملا تمیز نباشه احتمال اینکه دیگه از اون بستر استفاده نکنه زیاده.
اشک زیاد در این نژاد میتونه مشکل ساز شه بنابراین باید هرروز گوشه چشم رو تمیز کنین تا از ایجاد لکه در زیر چشم جلوگیری کنین مسواک زدن پرشین باعث میشه تا از ابتلا به بیماری های پریودنتال پیشگیری کنین. بهداشت و رسیدگی روزانه دندان خیلی ایده آله اما مسواک زدن هفتگی بهتر از نزدنشه.
بهتره تا پرشین رو فقط داخل خونه نگهداری کنین چون در بیرون از خونه خطرات حیوانات دیگه و همچنین دزدیده شدن اونو تهدید میکنه.
تغذیه
این گربه‌ها معمولا بدغذا هستن و غذای گربه آن ها خصوصیات ویژه ای داره.
غذای گربه پرشین باید :
غنی از اسیدهای چرب ضروری و ویتامین های لازم برای پوست و مو باشه.
باید از تشکیل توپ های مویی جلوگیری کنه : برای جلوگیری از این اتفاق علاوه بر استفاده از غذای مناسب می تونین از مالت هم استفاده کنین و به گربه مالت مخصوص گربه بدین.
از تشکیل سنگ های ادراری پیشگیری کنه : مقدار زیادی آب برای گربه فراهم کنین و هر دو سه روز یکبار به جای غذای خشک بهش کنسرو بدین.
کم کالری و رژیمی باشه چون گربه تحرک زیادی نداره خوش خوراک باشه.
نکته : گربه ی باردار تغذیه ی خاصی داره که بهتره با دامپزشک در مورد آن مشورت کنین.
سازگاری
پرشین ها انتخاب مناسبی برای خونه های پرجمعیت و دارای سگ نیستن ، اما هیچ مشکلی ندارن که مورد توجه کودک آرومی قرار بگیرن یا با سگی که باهاشون دوسته و اونا رو تعقیب نمیکنه و باعث اضطرابشون نمیشه ، تعامل داشته باشن.
منبع: cattime
دانشجوی دکتری عمومی دانشگاه سمنان
