واکسن چند گانه سگ، واکسیناسیون سگ از چه بیماری هایی جلوگیری میکنه؟

واکسیناسیون سگ راهی مطمئن برای مصونیت اون مقابل برخی از بدترین بیماری های عفونیه. سگتون باید سالانه به طور منظم واکسینه شه اما لازم نیستش که همه ی واکسن ها تو چک اپ سالانه زده شن چونکه دووم واکسن ها با هم دیگه فرق میکنه. سگتون سالانه حداقل به یه واکسن نیاز داره.

چه زمانی باید سگتون رو واکسینه کنین؟

اولین واکسیناسیون سگ رو باید تو ۶-۸ هفتگی انجام بدین. برای دونستن ادامه روند واکسیناسیون میتونین به مقاله واکسیناسیون سگ تو وتوریا مراجعه کنین.

سگ ها به واکسیناسیون منظم نیاز دارن تا ایمنیشون رو بالا نگه دارن. اگر واکسیناسیون سگ به تاخیر افتاده ممکن نیاز باشه دوره واکسیناسیون رو از نو شروع کنه. در این رابطه بهتره با دامپزشکتون مشورت کنین.

در شرایط عادی سگ های بالغ هر سال ی واکسن میزنن. وقتی که سگتون دوره اولیه تزریقش انجام داد بعد از اون فقط سالانه یه بار باید واکسن بزنه.

ازمایش تیتر چیه؟

جایگزینی مناسب برای برای برخی از واکسیناسیون های سالانه ست. تو سگ هایی که قبلا واکسن زدن نشانگر های ایمنی خون رو میشه اندازه گیری کرد. در صورت بررسی سالانه این نشانگر ها با ازمایش خون و واکسن زدن در صورتیکه پاسخ مناسبی ایجاد نکنه، جایگزین مناسبیه. اما انجام سالانه  واکسیناسیون سگ علیه لپتوسپیروز لازمه چونکه ازمایش تیتر برای این بیماری مناسب نیست.

سگتون رو باید در برابر چه بیماری هایی واکسینه کنین؟

هپاتیت عفونی سگ

هپاتیت عفونی سگ یه بیماری ویروسیه که کبد،کلیه ها، چشم ها و ریه های سگ رو درگیر میکنه. این بیماری از طریق تماس با بزاق، ادرار، مدفوع، خون یا ترشحات بینی سگ های الوده پخش میشه. ادرار سگ الوده میتونه تا مدت یه سال عفونی باشه و ویروس میتونه ماه ها تو محیط زنده بمونه.

علائم میتونه از تب خفیف تا مرگ ناگهانی متفاوت باشه. از دست دادن اشتها، لثه های رنگ پریده، ورم ملتحمه، سرفه، درد شکم، استفراغ و اسهال از علائم دیگه این بیماری ان. این بیماری میتونه میتونه خیلی سریع شکل بگیره و متاسفانه درمان خاصی نداره. با این دامپزشک ها سعی میکنن علائم رو کم کنن و سگ ها گاهی اوقات میتونن با درمان قوی زنده بمونن.

لپتوسپیروز

لپتوسپیروز که اغلب با عنوان لپتو شناخته میشه، توسط یک باکتری و نه ویروس ایجاد میشه. سگ ها در صورت تماس با ادرار الوده یا اب الوده ممکن بیمار شن. لپتوسپیروز انواع مختلفی داره و انسان هم میتونه بهش مبتلا شه(بیماری ویل). هم تو سگ ها و هم تو انسان ها میتونه کشنده باشه.

علائم اغلب ۴ تا ۱۲ روز بعد از قرار گرفتن در معرض باکتری شروع میشه. مراقب تب، درد عضلانی، اسهال، بی اشتهایی، یرقان و بی حالی باشین. لپتوسپیروز اول کلیه ها و کبد رو درگیر میکنه، تو موردای حاد باعث نارسایی کبد و کلیه میشه.

درمان معمولت شامل انتی بیوتیک، جایگزین کردن مایعات، کنترل استفراغ و سایر درمان های حمایتی کبد هست. سگ هایی که کمتر اسیب دیدن بهبود پیدا میکنن، اما باکتری ها ماه ها تو ادرار وجود دارن که برای حیوون ها و انسان ها خطرناکه. لپتوسپیروزیس سویه های زیادی داره – واکسن L4 جامع ترین واکسن موجود برای این بیماریه.

دیستمپر

ویروس دیستمپر میتونه کشنده باشه و به چندین سیستم بدن مثل تنفسی و  عصبی حمله میکنه. حتی تو سگ هایی که از ویروس بهبود پیدا میکنن، دیستمپر میتونه باعث مشکلات عصبی طولانی مدت شه. عطسه، سرفه و ترشح مخاط از چشم و بینی و به دنبالش تب، بی حالی، استفراغ، اسهال، افسردگی و کاهش وزن از علائم اولیه دیستمپره. گاهی اوقات تو این بیماری پدهای پاهای بعضی از سگ های مبتلا خیلی ضخیم میشه.

این ویروس میتونه از طریق تماس مستقیم با ادرار تازه، خون یا بزاق، عطسه، سرفه و استفاده مشترک از غذا یا کاسه اب منتقل شه.

متاسفانه هیچ درمانی شناخته شده ای برای دیستمپر وجود نداره. تنها راه درمان کم کردن علائمه. حتی اگر سگی از دیستمپر جون سالم به در ببره، تاثیرهای طولانی مدت مثل اسپاسم عضلانی، حمله های صرعی و حتی فلج اندام به دنبال داره.

پاروویروس

پاروویروس یه بیماری ویروسی مسریه که میتونه زندگی سگتون رو تهدید کنه. معمولا توله سگ ها رو تا شش ماهگی الوده میکنه، اما میتونه سگ های مسن رو هم درگیر کنه. بخصوص سگ هایی که تا به حال واکسینه نشدن. پارو از طریق تماس مستقیم با بزاق یا مدفوع حیوون الوده منتقل میشه. معمولا با اسهال و استفراغ شدیدی همراست که اغلب خونیست و منجر به کم ابی بدن میشه. از علائم شایع اون میشه به بی اشتهایی، افسردگی و تب اشاره کرد.

سگ های مبتلا به پارو باید چند روز تو بیمارستان بستری بشن. برای اینکه عفونت بیشتر نشه انتی بیوتیک تجویز میشه. بیشتر سگ های مبتلا به پارو زنده نمیمونن. بخاطر همین پیشگیری از ابتلا با واکسیناسیون سگ خیلی مهمه.

سرفه لانه

تراکئوبرونشیت عفونی سگ که سرفه لانه هم بهش میگن ی عفونت تنفسیه که توسط تعدادی باکتری و ویروس ایجاد میشه. سرفه لانه از طریق تنفس منتقل میشه و خیلی عفونیه و میتونه با نردیک شدن به سگ های الوده منتقل شه.

علامت اصلی تراکئوبرونشیت عفونی، سرفه های شدیده. اگر سیستم ایمنی سگتون بتونه از پس این بیماری بر بیاد ممکنه از بین بره اما بیشتر توله سگ ها برای بهبودی به داروهای تجویزی نیاز دارن. بهتره سرفه های اولیه رو که دیدین به دامپزشک مراجعه کنین چون خطر سرایت به بقیه توله سگ ها وجود داره. هرچقدر که این بیماری طول بکشه احتمال عوارض جدی تر مثل ذات الریه وجود داره.

با واکسیناسیون سگ احتمال ابتلای اون به این بیماری رو به حداقل برسونین.

هاری

راه اصلی انتقال ویروس هاری از طریق گازگرفتن حیوان آلوده ست. یعنی زمانی که سگتون رو یه حیوان آلوده گاز بگیره دچار ویروس هاری میشه. همچنین تماس بزاق سگ آلوده با خراش یا زخم باز هم می‌تونه این بیماری رو منتقل کنه، هرچند احتمال اون بسیار کمه. بعد از اینکه حیوان مبتلا به هاری، انسان و یا سگ دیگه ای رو گاز گرفت، ویروس هاری سگ به‌سرعت وارد دستگاه عصبی پیرامونی (عصب‌های خارج از مغز و نخاع) میشه. بعد از اون ویروس تکثیر شده و تو غدد بزاقی منتشر میشه؛ در واقع ویروس هاری به بزاق سگ برای زنده‌موندن نیاز داره.

واکسن هاری حتما باید قبل از ۶ماهگی تزریق شه. عدم انجام به موقع واکسیناسیون سگ میتونه موجب انتقال بیماری به انسان شه.

منبع:vets4pets